وو ویرن، طراح ارشد برنامه‌ی اکتشاف قمری چین، پیش از آغاز کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین (CPPCC) صحبت می‌کرد. وی گفت سیاره‌ی سرخ گام بعدی این کشور خواهد بود. وو پیش از این رویداد مهم سیاسی در پکن اعلام کرد:

در ۶۰ سال گذشته، دستاوردهای زیادی داشته‌ایم؛ اما هنوزهم فاصله زیادی با قدرت‌های فضایی جهان داریم. باید به‌ سرعت خود بیافزاییم. سال آینده، کاوشگری به مریخ خواهیم فرستاد که در اطراف سیاره گردش کند و روی آن فرود بیاید و کاوش کند.

چین کاوشگر دیگر را نیز به ماه خواهد فرستاد که قرار است از سطح کره‌ی ماه نمونه‌برداری کند و به زمین بازگرداند. اگر چینی‌ها موفق شوند این کار را انجام دهند، پس از ایالات متحده‌ی آمریکا و روسیه، به سومین کشوری تبدیل می‌شوند که می‌توانند نمونه‌هایی از ماه را به زمین بیاورند.

این اظهارنظر وو با بازگشایی پایگاه شبیه‌سازی مریخ در استان چینگ‌های هم‌‌زمان بود. چینگ‌های منطقه‌ای گرم و خشک در غرب چین است که مرتفع‌ترین بیابان جهان محسوب می‌شود. به‌عقیده بسیاری از کارشناسان، چینگ‌های بهترین محیط برای شبیه‌سازی شرایط سطح سیاره‌ی سرخ در کره زمین است.به‌گزارش روزنامه‌ی محلی گلوبال‌تایمز، مساحت پایگاه شبیه‌سازی مریخ ۵۳,۳۳۰ مترمربع و هزینه‌ی ساخت آن نیز بیش از ۲۲.۳ میلیون دلار بوده است. این پایگاه می‌تواند ۶۰ نفر را در کپسول‌های مخصوص و صدها نفر را در چادرها جای دهد.

درحالی‌که این ناحیه با خاکی سرخ شباهت چشمگیری به مریخ دارد، جیائو ویژین، استاد علوم فضایی از دانشگاه پکن، به گلوبال‌تایمز گفت:

شبیه‌سازی مریخ به‌دلیل ویژگی‌های خاص طبیعی و محیط ناسازگارش، بسیار دشوار است، فشار هوای پایین، تابش بسیار شدید، طوفان‌های شن مکرر و تفاوت‌های عدیده‌ی جغرافیایی، شرایطی نیستند که بتوان روی کره زمین بازسازی کرد.

چینی‌ها بسیار دیر وارد مسابقه‌ی فضایی شدند، آن‌ها اولین ماهواره خود را سال ۱۹۷۰ به مدار زمین فرستادند؛ یعنی زمانی‌که ایالات متحده‌ی آمریکا قبلا توانسته بود، فضانوردان خود را روی ماه فرود بیاورد. بااین‌حال، چینی‌ها به‌سرعت در‌حال‌پیشرفت هستند. از سال ۲۰۰۳ تاکنون، چین ۶ فضانورد و ۲ آزمایشگاه فضایی را به مدار زمین فرستاده است. همچنین، در سال ۲۰۱۳ موفق شد ماه‌نوردی به‌نام یوتو-1 (Yutu 1) را روی ماه فرود بیاورد تا به سومین کشوری تبدیل شود که موفق می‌شود کاوشگری روی ماه فرود بیاورد. اواخر سال ۲۰۱۸ نیز، چینی‌ها ماه‌نورد دیگری به‌نام یوتو-2 (Yutu 2) را روی سمت پنهان ماه فرود آوردند تا به اولین کشوری تبدیل شوند که چنین کاری انجام می‌دهد.

وو گفت از زمان فرود ماه‌نورد، برنامه‌های اکتشافی به‌آهستگی دنبال شده‌اند و باتوجه‌به شرایط دشوار سمت پنهان ماه، ماه‌نورد مجبور است خود را به وضعیت خواب زمستانی ببرد تا بتواند انرژی‌اش را برای اکتشافات بیشتر حفظ کند.

وو گفت:

باتوجه‌به حرکت وضعی و انتقالی، شب روی ماه ۱۴ روز طول می‌کشد. در این مدت دمای هوا به منفی ۱۹۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. این دمایی است که تمام قطعات و تجهیزات الکتریکی اساسا کارایی خود را از دست می‌دهند. بنابراین، تصمیم گرفتیم کاوشگر را به وضعیت خواب زمستانی ببریم تا با خیال راحت شب‌هنگام ماه را سپری کند. ماه‌نورد چند روز قبل به‌صورت خودکار بیدار شد و شروع به‌کار کرد و در‌حال‌حاضر، در وضعیت عادی است.

به‌گفته‌ی وو، ماه‌نورد اکنون در‌حال‌حرکت به‌سمت شمال‌غربی محل فرود اصلی خود در دهانه‌ی فون کارمان است. وی صحبت‌هایش را این‌گونه به‌پایان رساند:

در چند روز گذشته، اطلاعات زیادی دریافت کرده‌ایم که به‌زودی منتشر خواهیم کرد.