افشای اطلاعات محصولات فناورانه همیشه رخ می‌دهد و درواقع، باید آن را بخشی از ذات صنعت فناوری دانست که سه‌گانه‌ی هیاهوی خبری و عرضه‌ی محصول و عکس‌العمل را تشکیل می‌دهد. افشای اطلاعات با انواع روش‌ها از افشای اتفاقی، برنامه‌ریزی‌شده، لجستیکی و بسیاری موارد دیگر اتفاق می‌افتد. البته افشاگری‌ها درباره‌ی محصول آتی شرکت هیاهوی خبری ایجاد می‌کنند و تا حدودی مثبت به‌نظر می‌رسند. همچنین، به‌‌دلیل فاش‌شدن اطلاعات پیش از عرضه‌ی نهایی، شاید تأثیر نهایی محصول در زمان عرضه کاهش پیدا کند. در وضعیت موجود، به‌نظر می‌رسد برخی اوقات با افشای بیش‌ازحد اطلاعات در رسانه‌های فناوری روبه‌رو هستیم و درحقیقت، وضعیتی را شاهد می‌شویم که دیگر هیچ خبری، احساس شگفت‌زدگی و جذابیت قبل را ایجاد نمی‌کند.

به‌عنوان نمونه‌ای از محصولات تحت‌تأثیر افشاگری می‌توان به Nvidia Shield TV اشاره کرد. این محصول پیش از عرضه‌ی نهایی به‌صورت اتفاقی در آمازون دیده شد و سپس، نمونه‌های فیزیکی نهایی آن در فروشگاه‌های بست‌بای ظاهر شدند. چنین رخدادهایی باعث شدند کاربران اطلاع کاملی از مشخصات محصول نهایی به‌دست آورند و درنتیجه، در زمان عرضه‌ی نهایی کاربران و مصرف‌کنندگان از دیدن آن شگفت‌زده نشدند.

مشکل افشاگری اطلاعات پیکسل ۴

نمونه‌ی دیگری از افشاگری‌های گسترده برای گوشی هوشمند جدید گوگل، پیکسل ۴، رخ داد. اطلاعات این گوشی گوگل به‌صورت تصادفی به رسانه‌ها رسید و سپس، به‌صورت رسمی تأیید شد. یک ماه پیش از عرضه‌ی نهایی، ویدئوهایی از کاربرد واقعی نسخه‌ی جدید پیکسل هم منتشر شد. درواقع، سیل افشاگری اطلاعات پیکسل ۴ با شدت زیادی به‌راه افتاد که تقریبا هرروز شاهد جزئیاتی جدید از این گوشی هوشمند بودیم.

گوگل در ابتدا از افشای اطلاعات محصول خود در شبکه‌های اجتماعی خشنود بود؛ زیرا این شرکت توانسته بود گفتمان موجود در میان کاربران و رسانه‌ها را به‌سمت خود هدایت کند. ناگفته نماند به‌محض شروع افشاگری‌ها، راهی برای متوقف‌کردن آن‌ها نبود و شرایط روزبه‌روز برای شرکت سازنده بدتر شد. درواقع، به وضعیتی رسیدیم که تقریبا همه‌ی اطلاعات گوشی جدید گوگل را می‌دانستیم.

همه‌ی رسانه‌های فناوری به افشاگری اطلاعات علاقه دارند و کاربران هم از دریافت اطلاعات پیش از عرضه‌ی نهایی استقبال می‌‌کنند. با‌این‌حال، به‌نظر می‌رسد رویکرد افشاگری‌ها در دنیای کنونی از کنترل خارج شده است. امروزه، بزرگ‌ترین شگفتی در دنیای فناوری افشانشدن اطلاعات محصول است؛ اما تقریبا تمامی محصولات بزرگ این روند را تجربه می‌کنند. بسیاری از افرادی که به محصولات دسترسی اولیه دارند، از سیاست‌های افشا‌نشدن اطلاعات پیروی می‌کنند و درمقابل، بسیاری دیگر به قوانین مذکور اعتقادی ندارند. چه راه‌حلی برای کنترل افشاگری اطلاعات وجود دارد؟

رونمایی زودهنگام

برخی شرکت‌ها تصور می‌کنند افشاگری باید با رونمایی زودهنگام محصولات جایگزین شود. گوگل همین رویکرد را برای Pixel Buds 2 در پیش گرفت. محصول مذکور در رویداد Made by Google حضور داشت؛ اما رسانه‌ها امکان بررسی نزدیک آن را نداشتند و تاریخ عرضه‌ی نهایی نیز، بهار ۲۰۲۰ عنوان شد. طرفداران گوگل باتوجه‌به همین رخداد، افتخار می‌کنند که محصول شرکت دچار افشاگری رسانه‌ای نشد.

دلیل منطقی پشت رویکرد گوگل این بوده که اکنون محصول آن‌‌ها به‌صورت عمومی رونمایی شده است و درحال‌حاضر، شرکت بدون نگرانی می‌تواند باگ‌ها را رفع و محصول خود را بهینه‌سازی کند. درواقع، آن‌ها دیگر نگران افشای طراحی محصول یا حتی استفاده‌ی زودهنگام کاربر یا کارشناسی از محصولشان در محافل عمومی نیستند.

مایکروسافت هم رویکردی مشابه گوگل درباره‌ی سرفیس دوئو داشت؛ گوشی هوشمند تاشونده‌ای که تا یک سال آینده به بازار راه پیدا نخواهد کرد. ردموندی‌های می‌گویند هنوز برای همکاری با توسعه‌دهندگان و ارائه‌ی پشتیبانی نرم‌‌افزاری برای محصول جدید، به زمان نیاز دارند. آن‌ها می‌توانستند همین همکاری را مخفیانه انجام دهند؛ اما تصمیم گرفتند محصول خود را زودتر رونمایی کنند. به‌نظر می‌رسد رونمایی زودهنگام، اهدافی فراتر از مقابله با افشاگری‌های رسانه‌ای داشته باشد.

مشکل رویکرد مایکروسافت در قبال دوئو این است که اکنون باید با مشکلی خودساخته‌ دست‌وپنجه نرم کنند. درواقع، یک سال دیگری که تا زمان عرضه‌ی نهایی باقی‌ مانده است، احتمالا با هیاهوی خبری و حدس‌و‌گمان درباره‌ی محصول و حتی انتقادها و بررسی‌های تند کاربران عادی همراه خواهد بود.

شکست در عرضه‌ی نهایی

در اکثر محصولات جدید، احتمال‌های مطرح‌شده‌ی طرفداران از گزینه‌های ممکن برای مهندسان پیشی می‌گیرد؛ درنتیجه با عرضه‌ی محصول نهایی، ناامیدی از قابلیت‌ها و امکانات رخ می‌دهد. برای درک شرایط دشوار مایکروسافت در مثال بالا، همین بس که آن‌ها سال آینده باید کاربران را با محصولی شگفت‌زده کنند که یک سال درباره‌ی آن خوانده‌ و شنیده‌اند. درحقیقت، رونمایی زودهنگام مایکروسافت، مشکلات بسیار زیادی برای آن‌ها ایجاد می‌کند که درصورت تلاش‌نکردن آن‌ها برای مقابله با افشاگرها رخ نمی‌داد.

رونمایی زودهنگام ضعف دیگری هم دارد: وقتی زمان زیادی تا رونمایی محصول باقی مانده باشد، احتمال ناکامی در عرضه‌ی نهایی هم وجود دارد. به‌عنوان مثال، می‌توان به پد شارژ وایرلس اپل ایرپاور (AirPower) اشاره کرد. کوپرتینویی‌ها در سال ۲۰۱۷ این محصول را معرفی و زمان عرضه‌ی نهایی آن را سال ۲۰۱۸ عنوان کردند؛ ولی درنهایت کل پروژه در سال ۲۰۱۹ متوقف شد. ایرپاور مشکلات بیشتری فراتر از روابط‌عمومی و رسانه‌ای برای اپل ایجاد کرد؛ چراکه رونمایی آن راهنمای لازم را دراختیار شرکت‌های رقیب قرار داد تا محصولاتی مشابه تولید و از آن بهره‌برداری کنند. درواقع، محصولی که می‌توانست حکم برگ برنده‌ی اپل در بازار باشد، مانند هدیه‌ای به رقبایش رسید.

از مثال‌های دیگر در ابعاد کوچک‌تر می‌توان به گوشی هوشمند رد هیدروژن ۲ (Red Hydrogen Two) اشاره کرد. نسخه‌ی اولیه شکست و فاجعه‌ای تمام‌عیار بود و هیچ‌یک از کاربر و کارشناسان از شرکت Red انتظار عملکرد معقول درباره‌ی محصول جدید را نداشت. به‌هرحال، شرکت سازنده تصمیم گرفت اطلاعاتی از نسل دوم گوشی هوشمند خود منتشر کند تا اینکه بنیان‌گذار، جیم جنارد، بازنشستگی و تعطیلی کامل پروژه‌ی هیدروژن را به رسانه‌ها اعلام کرد.

در هر دو داستان ذکرشده، تمایل شدید به ایجاد هیاهوی خبری با تیزرهای رونمایی و تبلیغات، به نتیجه‌ی مفیدی نرسید. درواقع، همه‌ی اخبار منتشرشده و گفت‌وگوهای شکل‌گرفته درباره‌ی آن‌ها، درنهایت به از‌بین‌رفتن اعتماد و توقف پروژه‌ها انجامید. اپل و رد درصورت صحبت‌نکردن درباره‌ی پروژه‌های مذکور، قطعا تجربه‌ی بهتری کسب می‌کردند.

آینده به کدام سو می‌رود؟

هیج راهکار مشخص و جامعی برای مشکل افشاگری اطلاعات فناوری وجود ندارد. البته نمی‌توان راهکارهای کنونی همچون رونمایی پیش از موعد و پیش از اتمام محصول را هم روشی مناسب دانست؛ چراکه این راهکارها به‌اندازه‌ی خود مشکلاتی برای شرکت‌ها ایجاد می‌کند. به‌علاوه، مشکلات برای شرکت‌های دیگر هم وجود داشت که اطلاع‌رسانی پیش از موعدی درباره‌ی محصولات خود نکرده بودند؛ اما درنهایت، افشای اطلاعات رخ داد.

افشای اطلاعات تا وقتی ادامه می‌یابد که محصولات پیش از عرضه‌ی رسمی به خرده‌فروش‌ها و اپراتورها عرضه شوند. تا زمانی‌که رویدادهای اطلاع‌رسانی کلی و ارائه‌ی دمو برگزار شود و افرادی با گوشی‌های هوشمند مجهز به دوربین به انتشار اخبار جذاب در رسانه‌های اجتماعی تمایل داشته باشند، شاهد افشاگری اطلاعات خواهیم بود. با رویکرد کنونی، تا زمان عرضه‌ی نهایی همیشه اطلاعاتی از ظاهر محصول و حتی بسیاری از مشخصات فنی آن را دراختیار خواهیم داشت. درواقع در صنعت امروز فناوری، اطلاعات با سرعت و شدتی بیش‌ از حد عادی دراختیار کاربران و رسانه‌ها قرار می‌گیرد.

اگر هنوز به‌دنبال لذت‌بردن از رونمایی محصولات جدید فناورانه هستیم، باید زاویه‌ی دید و انتظارات خود را تغییر دهیم. درواقع، دیگر نمی‌توان تنها به امید اطلاع از مشخصات محصول منتظر رونمایی آن بود. به‌عنوان مثال، گوگل پیکسل ۴ لقب محصولی را دریافت کرد که بیشترین حجم از افشاگری اطلاعات را به‌خود اختصاص داد. با‌این‌حال، بسیاری از کاربران و کارشناسان هنوز منتظر رونمایی رسمی آن بودند تا از نزدیک، قابلیت‌های جدید آن را تجربه‌ کنند.