پژوهشگران ایرانی در بررسی‌های خود بر روی تومور‌های سرطانی موفق به ساخت نانو رادیوداروی جدیدی با قابلیت ‏تجمع بالا در تومور فیبروسارکوما به منظور تشخیص به موقع تومور و تصویربرداری از آن شدند. آنان در این کار تحقیقاتی ‏با اضافه کردن ویتأمین مورد علاقه سلول‌های سرطانی، جذب نانورادیودارو را نیز افزایش دادند.‏هدف اصلی در این کار تحقیقی، بررسی اثرات نشاندارسازی نانومواد با رادیوایزوتوپ گالیم-67 به منظور ساخت ‏نانورادیوداروی مورد علاقه ی سلول‌های سرطانی و افزایش جذب رادیو دارو در بافت سرطانی بوده است.در همین راستا ‏ابتدا مطالعات مورد نیاز انجام شد و روش‌های نشاندارسازی نانوذرات مورد بررسی قرار گرفت که پس از طراحی نهایی روش و نشاندار شدن ‏با گالیوم-67 (یکی از رادیوایزوتوپ‌های تشخیصی مهم)، منجر به تولید ‏‎67Ga-SPION-folate‏ شد.‏مهندس سیده لیلا حسینی سالکده، کارشناس ارشد مهندسی هسته‌ای-گرایش پرتو پزشکی، در مورد این تحقیقات اظهار کرد: «هر چند این تحقیق مطالعه اولیه‌ای در این زمینه بوده است، در این مرحله نتایج بسیار خوبی به‌ دست آمده است. ‏گروه تحقیقاتی ما در این پژوهش ابتدا به مطالعات کلی در مورد نانومواد و خصوصیات این نانومواد در مورد جذب رادیودارو ‏پرداخت. سپس با یافتن نانوماده مورد نظر با قابلیت زیستی به سنتز این نانو ماده و بررسی خواص آن روی آورد.بعد از ‏این مرحله، شرایط مختلف جهت نشاندارسازی بهینه نانومواد مورد مطالعه قرار گرفت تا در نهایت در آزمایش‌های کنترل ‏کیفی بهترین نتیجه حاصل شد. پس از کنترل کیفی این نمونه‌های تولیدی به موش‌های صحرایی مبتلا به تومور ‏فیبروسارکوما تزریق شدند تا توزیع زیستی آن مورد بررسی قرار گیرد و در نهایت از موش‌ها تصویر‌برداری شد تا تجمع ‏نانورادیودارو در تومور مشاهده شود.در این تحقیقات، تزریق نانو رادیوداروی فوق به موش‌های صحرایی مبتلا به تومور فیبروسارکوما صورت گرفته است که ‏نتایج بررسی این محققان حاکی از آن است که با اضافه کردن ویتأمین مورد علاقه سلول‌های سرطانی، جذب ‏نانورادیودارو افزایش می‌یابد.به گفته حسینی، با وجود نتایج خوب به‌ دست آمده، جهت استفاده در موارد کلینیکی با توجه ‏به حساسیت استفاده در بیماران، مطالعات تکمیلی زیادی در این زمینه مورد نیاز خواهد بود.‏نتایج این تحقیقات که به‌ وسیله‌ی مهندس سیده لیلا حسینی سالکده و همکاران وی در پژوهشگاه علوم و فنون ‏هسته‌ای، دانشگاه‌های آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و دانشگاه صنعتی شریف صورت گرفته است، در مجله‏ ‏«journal of cancer research and therapeutics‏» منتشر شده است. ‏