تبادل لینک هوشمند 
کاوشگر فضایی وویجر ۱ که در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شده، هم اکنون به انتهای منظومه شمسی رسیده است و به زودی جزو نخستین دست ساز بشر خواهد بود که وارد فضای بین ستاره ای می شود. وویجر هم اکنون بیش از ۱۸ میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد. سرعت حرکت این فضاپیمای اکتشافی ۱۷ کیلومتر در ثانیه است. با چنین فاصله زیادی از ما، هر سیگنال رادیویی ارسالی توسط آن، ۱۶ ساعت و ۳۸ دقیقه بعد به ایستگاه زمینی می رسد.
این ماجراجوی فضایی نیروی خود را از یک باتری پلوتونیومی تامین می کند که قرار است تا سال ۲۰۲۵ دوام بیاورد. البته پس از آن هم وویجر با سرعت به سفر فضایی خود ادامه خواهد داد، اما دیگر هیچ پیامی از آن دریافت نخواهیم کرد. نکته جالب اینجا است که وویجر علاوه بر کارهای اکتشافی، حامل مجموعه مهمی از برترین پیشرفت های هنری و تکنولوژیک ۱۹۷۷ است که البته حتی همین الان روی زمین آنتیک و عتیقه به حساب می آیند. این مجموعه شامل تعدادی عکس و دیسک های مسی با روکش طلا است که برخی تصاویر و صداهای منتخب را در خود دارند. هدف از قرار دادن این اطلاعات درون وویجر، آشنایی موجودات بیگانه احتمالی با تمدن و فرهنگ بشری و موقعیت کره زمین در میان کهکشان ها است. شما آینده پیشرفت های فضایی را چگونه می بینید؟ آیا زمانی خواهد رسید که سفینه های سرنشین دار انسان ها بتوانند خود را به وویجر رسانده و از تنهایی نجاتش دهند؟
.: Weblog Themes By Pichak :.