محققان دانشگاه نوتردام نوعي نانوذرات مهندسي شده توليد کرده‌اند که مي‌تواند در درمان سرطان مغز استخوان (MM) بکار رود. MM نوعي سرطان غيرقابل علاج است که سلول‌هاي پلاسما را در مغز استخوان درگير مي‌کند. يکي از مشکلاتي که پزشکان در درمان MM با آن روبرو هستند، اين است که اين نوع از سلول‌هاي سرطاني زماني که به بافت مغز استخوان مي‌چسبند، در برابر داروي اصلي شيمي‌درماني، يعني «دوگزوروبيسين» مقاوم مي‌شوند.«بشار بيلگيشر»، استاديار مهندسي شيمي و زيست‌مولکولي دانشگاه نوتردام مي‌گويد: نانوذراتي که ما طراحي کرده‌ايم، چندين کار را بصورت يکجا انجام مي‌دهد. ابتدا جلوي افزايش مقاومت سلول‌ها در برابر «دوگزوروبيسين» را مي‌گيرند، سپس سلول‌هاي سرطاني را وادار مي‌کنند نانوذرات حاوي دارو را بصورتي فعالانه جذب کنند. در نهايت اثر سميت اين دارو را روي بافت‌هاي سالم کاهش مي‌دهند.اين نانوذرات با پپتيد خاصي روکش‌دهي شدند که يک گيرنده مخصوص روي سلول‌هاي MM را هدف مي‌گيرد. اين گيرنده باعث مي‌شود سلول‌ها به بافت مغز استخوان چسبيده و مکانيسم مقاومت در برابر دارو فعال شود. اما پپتيدهايي که روي نانوذرات قرار گرفته‌اند، به اين گيرنده‌ها چسبيده و از همان ابتدا مانع از اتصال سلول‌هاي سرطاني به بافت مغز استخوان مي‌شوند.اين ذرات همچنين حاوي داروهاي ضدسرطان هستند. زماني که يک نانوذره خود را به سلول MM مي‌چسباند، سلول اين ذره را بدرون خود جذب کرده و در اين مرحله داروي ضدسرطان آزاد مي‌شود؛ داروي آزاد شده DNA سلول سرطاني را از بين برده و در نتيجه سلول مي‌ميرد.«تانيل کيزيلتپ»، يکي ديگر از محققان اين کار مي‌گويد: تحقيقات روي موش‌ها نشان مي‌دهد که استفاده از اين نانوذرات اثر سميت داروي «دوگزوروبيسين» روي بافت‌هاي ديگري همچون کليه و کبد را کاهش مي‌دهد. ما بر اين باوريم که تحقيقات بيشتر نشان خواهد که قلب نيز تأثير کمي از اين نانوذرات مي‌پذيرد. بدين ترتيب اثرات جانبي منفي استفاده از اين روش شيمي‌درماني کاهش مي‌يابد.قبل از انجام آزمايشات باليني روي انسان با استفاده از اين نانوذرات، اين محققان بايد بررسي‌هاي بيشتري براي بهبود طراحي نانوذرات انجام داده و مقدار و ترکيب بهينه داروي شيمي‌درماني براي اين نوع جديد از درمان را پيدا کنند.جزئيات اين تحقيق در «Blood Cancer Journal» منتشر شده است. هزينه اين تحقيق توسط موسسه علوم باليني و ترجمه‌اي اينديانا تأمين شده است.