تبادل لینک هوشمند
گروهي از ديرينه‌شناسان موفق به كشف قديمي‌ترين حيوان اسكلت‌دار روي زمين به نام كروناكولينا آكولا شدند. اين موجود حدود 550 تا 560 ميليون سال قدمت داشته و به دوره ادياكاران از دوران زمين‌شناسي تعلق دارد. اين دوره قبل از دوران انفجار حيات و تنوع بي‌شمار موجودات زنده روي زمين در دوره كامبرين بوده است.اين يافته‌ها بينش جديدي در مورد تكامل حيات خصوصا حيات اوليه روي سياره زمين، چرايي انقراض جانوران و چگونگي عكس‌العمل جانداران به تغييرات محيط را به وجود مي‌آورد.همچنين اين كشف به دانشمندان كمك مي‌كند تا علائم حيات در هر نقطه از جهان را تشخيص دهند. دوره ادياكاران به 630 تا 542 ميليون سال قبل باز مي‌گردد. دوره كامبرين هم به 542 تا 488 ميليون سال قبل باز مي‌گردد. ماري دروسر استاد زمين‌شناسي دانشگاه كاليفرنيا مي‌گويد: پيش از اين تصور مي‌شد كه تمامي حيوانات قبل از دوره كامبرين نرم‌تن بوده و هيچ بخش سختي در بدنشان وجود نداشته است، اما اكنون شاهد جانور اسكلت‌داري هستيم كه پيش از كامبرين مي‌زيسته و از اين‌رو قديمي‌ترين جانور اسكلت‌دار روي زمين محسوب مي‌شود. كروناكولينا در فسيلي كه حدود دو سانتي‌متر عمق دارد، كشف شده است. با توجه به اين‌كه سنگ‌ها و صخره‌ها در طول زمان روي هم فشرده شده‌اند، پيش‌بيني مي‌شود كه طول اين جانور بين سه تا پنج سانتي‌متر بوده است.با كشف اين فسيل معلوم شد آغاز استخوان‌بندي و شكل‌گيري اسكلت در دوران كامبرين آنچنان كه پيش از اين تصور مي‌شد، تصادفي نبوده و حيوانات دوره ادياكاران بخشي از دودمان تكاملي جانوران امروزي هستند.سرنوشت اولين حيوانات دوره ادياكاران موضوعي است كه بحث زيادي را مي‌طلبد و بسياري معتقدند كه تمامي گونه‌هاي مربوط به اين دوره پيش از كامبرين منقرض شده‌اند، اما كشف جديد نشان مي‌دهد كه اين موضوع چندان درست به نظر نمي‌رسد.پژوهشگران معتقدند كروناكولينا آكولا در بستر دريا مي‌زيسته و به شكل انگشتانه (حلقه فلزي كوتاه) بوده كه حداقل چهار شاخك 20 تا 40 سانتي‌متري به بدن او متصل بوده است. اين حيوان توسط همين شاخك‌ها خود را سرپا نگه مي‌داشته است. بعلاوه محققان بر اين باورند كه آكولا غذا را به همان شيوه اسفنج‌ها مي‌بلعيده و قادر به جابه‌جا شدن در بستر دريا نبوده است. چگونگي توليد مثل و تكثير اين جانور هنوز به شكل يك راز باقي مانده است.كروناكولينا آكولا به معناي تپه حلقوي كوچك سوزندار است. اين نام توصيف كاملي از مورفولوژي فسيل جانور بوده و دو مولفه آن را در برمي‌گيرد: اول بدن كوتاه مخروطي شكل كه در فسيل به شكل گودال به نظر مي‌رسد و دوم شاخك‌هاي دراز و شكننده كه در فسيل به شكل شيارهاي نازك نمايان است.پروفسور دروسر و همكارانش صدها فسيل از اين‌گونه را در يكجا پيدا كرده‌اند و به نظر مي‌رسد كروناكولينا آكولا موجودي معاشرتي بوده كه به صورت دسته‌جمعي زندگي مي‌كرده‌اند.به دليل اين‌كه استخوان‌ها و اسكلت‌بندي كمك زيادي به جانوران در مقابل شكارچيان مي‌كند، دانشمندان اغلب وجود اسكلت بندي در جانوران را با وجود شكارچيان در همان دوران مرتبط مي‌دانند، اما كروناكولينا آكولا از اسكلتش براي ايستادن استفاده مي‌كرده و در دوران ادياكاران شكارچي وجود نداشته است.
.: Weblog Themes By Pichak :.