پس از چندین دهه تلاش برای سفرهای فضایی و اکتشافات فضایی، به نظر می رسد که بشر به نقطه ای رسیده است که می تواند سوالات جدی تری را در این رابطه طرح نماید. اکنون می دانیم که بیش از ۱۰۰۰ سیاره شبه-زمین در فضای دور و نزدیک داریم و برخی پیش بینی می کنند تنها در کهکشان راه شیری بیش از ۱۰ میلیارد از سیارات زمین-مانند وجود داشته باشد. پس از چندین سفر اکتشافی به سیارات و قمرهای منظومه شمسی، چندی پیش کاوشگر Curiosity به سمت سیاره سرخ پرتاب شد و چند روز دیگر قرار است بر سطح مریخ فرود آید. ماموریت این کاوشگر، پیدا کردن هرگونه نشانه ای از حیات درون خاک، اقیانوس های یخ و آتشفشان های خواهر دوقلوی زمین است. با این اوصاف به گمانم دیگر با کمی اغماض حق داریم که درباره چیستی و چگونگی ارتباط با موجودات بیگانه و دیگر ساکنین هوشمند احتمالی کهکشان ها سوالاتی را مطرح کنیم.جیل تارتر مدیر مرکز تحقیقات SETI موسسه SETI به سوال مهم در خصوص باید و نبایدهای تماس با موجودات فرازمینی پاسخ داده است. این دانشمند ۶۸ ساله دکترای ستاره شناسی خود را از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی اخذ کرده است.سوال: آیا ما باید با بیگانگان ارتباط برقرار کنیم، یا آنها را به حال خود بگذاریم؟ 
پاسخ: 
به قول استفن هاوکینگ : «پیام نفرستید. اجازه ندهید که آنها بدانند شما اینجایید! اصلا خوشایند نخواهد بود که آنها خودشان را جلو درب خانه مان بیابند.» البته کسی نمی داند، زیرا چنین اتفاقی هنوز نیافتاده است. پس هنوز هیچ کارشناس خبره و متخصصی در این زمینه نداریم. اما من به شکل دیگری درباره این موضوع فکر می کنم. اینکه برای داشتن یک ارتباط و تماس موفقیت آمیز، احتمالا تکنولوژی ها باید مدت زمان بسیار بیشتری را سپری کرده و بسیار پیشرفته باشند. اگر یک تکنولوژی بخواهد این زمان را سپری کند و قبلا هم این گونه دوام آورده باشد، مطمئنا می تواند افراد خود را هم کنترل کند و می تواند رفتار غیرپرخاشگرانه ای را به ارمغان آورد. می توان امیدوار بود که آنها هنوز بیش از کنجاوی شان درباره شناخت دیگر موجودات هوشمند موجود در کهکشان رشد و پیشرفت نداشته باشند. البته این برای من مشکل است که قبول کنم چگونه شما این چنین دیرپا و کهن بوده و همچنان مهاجم و ستیزه جو باقی مانده باشید. خب، من نمی دانم که آیا آنها یک تهدید و خطر هستند یا خیر. اما فکر می کنم که برای گفتن این موضوع بسیار دیر شده باشد. زیرا مرغ از قفس پریده و ما بیش از ۱۰۰ سال است که در حال پخش امواج مختلف از سوی خودمان هستیم. در واقع یک حباب به دور زمین کشیده شده که هر سال بزرگتر و ضعیف تر می شود، اما برای یک تکنولوژی پیشرفته دریافت و درک آن کار ساده ای باید باشد. من فکر می کنم بسیار خوب است که یک محاوره و گفتگوی این چنینی داشته باشیم. خواه پیام تعمدا ارسال شده یا این کار سهوا انجام گرفته باشد، این می تواند یک اجماع دوباره جهانی درباره یک ایده باشد. این همان چیزی است که ما سالها در SETI بر روی آن کار می کنیم. ما باید یک مباحثه بسیار جدی درباره این موضوع داشته باشیم. زیرا اینها ایده های متفاوتی هستند که از ملل و فرهنگ های مختلف و افراد گوناگون منشا می گیرند. برخی از آن می ترسند و برخی آن را بدون خطر می دانند. پس باید درباره ان مذاکره کنیم. اما چگونه می توان با تمام دنیا مذاکره کرد؟ ما کنفرانس های متعددی را برگزار کرده و درباره این موضوع صحبت کرده ایم. اکنون شبکه های اجتماعی هم فرصت مناسبی برای این کار هستند. این می تواند یک تجربه عالی باشد که با مردم مختلف درباره چگونگی انجام این کار، چگونگی اداره آن و احساس شان نسبت به چنین عملی صحبت کرد.