تبادل لینک هوشمند
در سال 2014، ناسا طرحی را برای استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در جهت انجام اکتشافات مختلف در بزرگترین قمر زحل(تیتان) ارائه کرد.
به نقل از انگجت، سه سال بعد آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز این طرح را به آژانس هوانوردی ارائه کرد.
پیشنهاد آنها نیز مانند پیشنهادی که چند سال قبل توسط ناسا ارائه شده بود، استفاده از یکی از انواع پهپاد است. این پهپاد هشت پره‌ای که "دراگون‌فلای"(Dragonfly) نام دارد، برای اکتشافات در قمر زحل با توجه به اتمسفر متراکم و گرانش ضعیف آن مناسب و برای "پرواز سنگین‌تر از هوا"(heavier-than-air flight) ایده‌آل است.
مأموریت این پهپاد، بررسی این قمر و سطح و اتمسفر اقیانوسی آن بوده تا ببیند که آیا برای حیات انسانی مناسب است یا خیر.
طیف سنجی جرمی این پهپاد نشان دهنده ترکیب سطح و جو تیتان بوده و طیف سنجی گاما می‌تواند ترکیب زیر سطحی کم عمق این قمر را اندازه گیری کند.
سنسورهای هواشناسی و ژئوفیزیک این پهپاد می‌تواند شرایط جوی مانند باد، فشار، دما و عوامل دیگر و همچنین فعالیت لرزه ای را اندازه گیری کند. علاوه بر این،با کمک دوربین‌های خود می‌تواند ماهیت زمین شناختی و فیزیکی سطح این قمر را مشخص کرده و به یافتن مکان‌های فرود بعدی کمک کند.
دراگون‌فلای قدرت خود را در سراسر مأموریت‌ها با استفاده از "ژنراتور ترموالکتریک رادیوایزوتوپی چند ماموریتی" (Multi-Mission Radioisotope Thermoelectric Generator)، حفظ خواهد کرد.
این تیم در حال حاضر نمونه اولیه این پهپاد را بر روی زمین ساخته که با استفاده از نرم افزار خودکار خود پرواز می‌کند.
بنابر اعلام ناسا، ماموریت این پهپاد در اواسط سال 2019 آغاز خواهد شد.
.: Weblog Themes By Pichak :.