به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، تیمی از دانشگاه واشنگتن یک سیستم ابداع کرده که می‌توان قفل درب‌ها و رایانه‌ها را تنها با استفاده از آستین لباس باز کرد.

این سیستم به رمزهای عبور اجازه می‌دهد تا در لباس شما ذخیره شوند. در واقع لباس دارای یک تکه پارچه مغناطیسی است که می‌تواند توسط سنسورهای درب یا دستگاه‌ها خوانده شود.

از این پارچه‌ها برای ساخت مچ‌بندهای مراقبت از سلامت و لباس‌های خورشیدی استفاده می‌شود، اما تیم تحقیقاتی متوجه شد که این مواد تنها برای تولید سیگنال‌های الکتریکی مفید نیستند، بلکه برای ذخیره داده‌های دیجیتال نیز مانند هارد دیسک می‌توان آن را مورد استفاده قرار داد.

کدها را می‌توان به وسیله سایش آهن‌ربا بر روی آنها برای ایجاد یک یا صفر در بخش‌های خاص، نوشت که بعدا می‌تواند توسط یک مغناطیس‌سنج ساده برای تایید یک سیگنال مشخص و دسترسی به رایانه یا تایید پرداخت خوانده شود.

شاید مهم‌ترین ویژگی این است که تمام دستگاه‌های الکترونیکی فقط قابلیت خواندن داده دارند، بنابراین لازم نیست آنها را در لباس خود قرار دهید. به این معنی که مواد را می‌توان بدون نگرانی آن را به ماشین لباسشویی سپرد.

البته کدها بعد از شستشو زیاد قابل استفاده نخواهند بود، اما در آزمایش‌ها محققان دریافتند که این پارچه پس از یک شستشوی کامل، خشک شدن و اتو شدن تا دمای 160 درجه سانتی گراد همچنان داده‌ها را حفظ می‌کند.

"شیام گولاکوتا"، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: این کاملا یک طراحی بدون دخالت الکترونیک است که بدان معنی است که شما می‌توانید پارچه هوشمند را اتو کنید یا آن را در ماشین لباسشویی و خشک کن قرار دهید. شما می‌توانید به این پارچه به عنوان یک دیسک سخت نگاه کنید. شما در واقع این ذخیره‌سازی داده‌ها را روی لباس‌هایی که در حال پوشیدن آن هستید، انجام می‌دهید.

محققان علاوه بر این که پارچه مغناطیسی را در آستین پیراهن تعبیه کردند، یک کراوات، کمربند، گردنبند و دست‌بند نیز ساختند که همگی می‌توانند داده ذخیره کنند.

البته این سیستم بدون مشکل نیست. همانطور که هر کسی ممکن است تصادفا اطلاعات یک کارت‌کلید هتل را با قرار دادن آن در کیف پول خود کنار یک کارت اعتباری پاک کند، سیگنال مغناطیسی هم می‌تواند تحت شرایطی ضعیف شود و کارایی آن با گذشت زمان کاهش یابد.

نقطه قوت آن این است که پارچه می‌تواند چندین بار مجددا بازیابی (مغناطیسی) شود.

یک قابلیت دیگر این سیستم این است که محققان نشان دادند که با استفاده از قابلیت تشخیص حرکت، می‌توان از این پارچه برای برقراری ارتباط با گوشی هوشمند استفاده کرد.

آنها تکه‌های پارچه مغناطیسی را در نوک انگشتان دستکش تعبیه کردند و نشان دادند که مغناطیس ساخته شده در تلفن می‌تواند شش جهت حرکتی مختلف را تشخیص دهد.

تلفن در 90 درصد مواقع سیگنال صحیح را گرفت و حتی در داخل جیب نیز کار کرد.

جاستین چان، یکی از محققان می‌گوید: با استفاده از این سیستم، ما می‌توانیم به راحتی با دستگاه‌های هوشمند ارتباط برقرار کنیم، بدون آنکه آنها را از جیب خود بیرون بیاوریم.

در ادامه، محققان قصد دارند پارچه‌های خود را توسعه دهند که می‌تواند یک میدان مغناطیسی قوی ایجاد کند که به آنها اجازه می‌دهد داده‌ها را با تراکم بیشتری ذخیره کنند.

این تحقیق هفته گذشته در "Symposium Software and Technology User Interface" ارائه شد و این مقاله به صورت آنلاین منتشر شد.