مارسی، بزرگ‌ترین شهر فرانسه در ساحل مدیترانه، رکوردها‌ی متعددی را به‌نام خود ثبت کرده است. بزرگ‌ترین بندر تجاری کشور، محل تولد موسیقی هیپ‌هاپ فرانسه و مرکز فعالیت لژیون خارجی این کشور، امروز به‌عنوان هاب فناوری نیز شناخته می‌شود. به‌علاوه ۱۳ کابل زیردریایی اینترنت جهانی نیز در بندر مارسی با هم تداخل پیدا می‌کنند. کابل‌ها از مناطقی همچون اروپا، آمریکای شمالی، آفریقا، قبرس، خاورمیانه و آسیا به مارسی می‌رسند. به‌علاوه دو کابل دیگر نیز در سال‌های آتی در پروژه‌های توسعه قرار دارند.

از نگاه فنی ساختار شبکه، مارسی را می‌توان منطقه‌ای نزدیک به قاهره، دوبی و عربستان سعودی دانست. فابریس کوکویو مدیر زیرمجموعه‌ی فرانسه شرکت Interxion درباره‌ی موقعیت استراتژیک مارسی می‌گوید که نزدیکی شبکه‌ای آن‌ها به مناطق مهم، باعث ایجاد حداکثر تأخیر پنج تا ۶ میلی‌ثانیه‌ای می‌شود. درحالی‌که تأخیر تا پاریس (در فاصلّ‌ی ۸۰۰ کیلومتری از مارسی)، بیشتر است.

موقعیت استراتژیک مارسی در طراحی‌های شبکه‌ای، بندر بزرگ فرانسه را به مرکزی برای فعالیت دیتاسنترها بدل می‌کند. در این منطقه، توزیع‌کننده‌های داده و اپلیکیشن می‌توانند پلتفرم‌های خود را در محیطی امن از لحاظ قانونی و مالی راه‌اندازی کنند. منطقه‌ای که به‌خاطر قانون‌گذاری‌های اتحادیه‌ی اروپا ملزم به رعایت حداکثر مسائل امنیتی خواهد بود و همچنین اتصال مستقیم با تأخیر پایین به ۴۶ کشور، مزیت بزرگ‌تر آن محسوب می‌شود. به‌علاوه طبق گفته‌ی کوکویو هزینه‌های راه‌اندازی‌ کابل‌های زیردریایی نیز در ۱۵ سال اخیر به یک دهم کاهش یافته و ظرفیت آن‌ها نیز ۵۰ برابر شده است.

نقشه‌ی کابل‌های منتهی به مارسی

در نتیجه‌ی فاکتورهای بالا و رشد سریع نیازها در دنیای اینترنت، مارسی نیز به‌مرور به مرکز محتوا در جهان تبدیل شد. درنتیجه تقاضا برای فضاهای مشترک مدیریت داده و خدماتی در این منطقه افزایش یافت که پروژه‌ی مهمی را در پی داشت. شرکت Interxion در واکنش به نیازهای مذکور تصمیم گرفت تا در یکی از جالب‌ترین پروژه‌های ساخت‌وساز، یک مرکز سابق زیردریایی‌های نازی را به دیتاسنتری درکنار دریا در مارسی تبدیل کند.

شرکت هلندی اینترزیون اکنون یک دیتاسنتر به‌نام MRS1 در مارسی دارد. آن‌ها در سال ۲۰۱۴ این دیتاسنتر را در حالت نیمه‌کاره خریداری کردند. به‌علاوه مرکز دوم داده‌ی شرکت نیز در نزدیکی مرکز اول به‌نام MRS2 ساخته می‌شود. با وجود توسعه‌ی دو دیتاسنتر قبلی، تقاضا برای اتصال به کابل‌های مهم مجاور به‌حدی بود که شرکت مجبور به ساخت هم‌زمان مرکز سوم شد.

کوکویو در توضیح فرایند ساخت هم‌زمان دو دیتاسنتر می‌گوید:

مشتریان ما نمی‌توانند به یک ساختمان متکی باشند. درنتیجه اکثر آن‌ها زیرساختی متشکل از دو مرکز را برای فعالیت‌های خود طلب می‌کنند. به‌همین دلیل ما دو سال پیش فرایند ساخت MRS2 را شروع کردیم. در ادامه باز هم تقاضا برای سرویس‌های ابری و خصوصا پلتفرم‌های ابری افزایش یافت.

فابریس کوکویو

شایان ذکر است اولین فاز MRS2 در مه ۲۰۱۸ پایان یافت و این سایت تا پایان ماه ژوئیه جاری در فضایی با فضای ۴،۳۰۰ متر مربعی رک، به‌صورت کامل فعالیت خود را شروع می‌کند. همان‌طور که گفته شد دیتاسنتر دوم برای برطرف کردن نیاز مشتریان کافی نبود و اینترزیون به‌دنبال فضایی برای ساخت MRS3 رفت.

اینترزیون در جریان جست‌وجو برای محل ساخت دیتاسنتر سوم به مرکز زیردریایی نازی رسید. آلمانی‌ها در سال‌های پایانی جنگ جهانی دوم، ساخت آشیانه‌ی زیردریایی را در ساحل مارسی شروع کردند که البته هیچ‌گاه پایان نیافت. اکنون پایگاه آن‌ها بندرگاهی بتنی و نیمه‌تمام است که به‌مدت ۷۵ سال متروکه بود. بندرگاهی که به محل هنرنمایی هنرمندان گرافیتی هم تبدیل شد.

استفاده از ساختمان‌های متروکه برای ساخت دیتاسنتر روندی مرسوم نیست. کوکویو هم می‌گوید که آن‌ها عموما از زمین‌های خالی استفاده کرده و ساختمان را طبق نیازهای مشتریان طراحی می‌کنند. به‌هرحال ابعاد عظیم آشیانه‌ی زیردریایی نازی‌ها و موقعیت آن باعث شد تا شرکت هلندی سرمایه‌گذاری ۱۶۰ میلیون دلاری برای توسعه‌ی دیتاسنتر جدید را در آنجا انجام دهد. درواقع شرکت از ساختار سلولی معماری آشیانه برای ایجاد دیتاسنتری قابل توسعه با ساختار ماژولار استفاده می‌کند.

طرح نهایی دیتاسنتر سوم

کوکویو درباره‌ی طراحی دیتاسنتر شرکت اینترزیون می‌گوید:

پلتفرم‌های ابری و محتوایی تنها به صدها متر مربع فضا نیاز ندارند، بلکه قدرت پردازشی اطلاعاتی در حد مگاوات نیز جزو نیازهای اساسی آن‌ها محسوب می‌شود. ما اتاق‌های پردازشی با طراحی رک مشابه و سرورهای مشابه به مشتری ارائه خواهیم کرد. دیتاسنتر جدید به‌صورت اختصاصی برای پلتفرم‌های ابری و رسانه‌های دیجیتال توسعه می‌یابد.

نمای داخلی از آشیانه زیردریایی نازی

اینترزیون دیتاسنترهای اول و دوم خود را با تمرکز روی تجمع قابلیت‌های شبکه‌ای طراحی کرد. درحالی‌که مرکز MRS3 متمرکز بر توانایی‌های پردازشی دیتاسنتر خواهد بود.

بندر امن

طراحی آشیانه‌ی زیردریایی، نیاز شرکت به توسعه‌ی زیرساخت‌های امن فیزیکی را هم از بین می‌برد. به‌علاوه موقعیت آشیانه که در داخل منطقه‌ی جغرافیایی بنادر فرانسه قرار دارد، یک مزیت مهم محسوب می‌شود. نیروی ژاندارمری فرانسه هم به‌صورت طبیعی محافظتی کامل از منطقه دارد. کوکویو ادعا می‌کند که مزیت‌های امنیت فیزیکی، یکی از دلایل مهم جذب مشتری (خصوصا آمریکایی‌ها) برای دیتاسنتر آتی شرکت بوده است.

نزدیکی MSR3 به بندرگاه‌های مارسی، به‌معنای طراحی بهینه‌ی دیتاسنتر برای شرایط گوناگون آب‌های دریایی و خوردگی نمک خواهد بود. البته ذرات ریز پراکنده شده از موتورهای دیزلی کشتی‌ها، خطرات بیشتری نسبت به نمک دریایی برای دیتاسنتر ایجاد می‌کنند. به‌هرحال اینترزیون تلاش می‌کند تا برترین فیلترها را برای تجهیزات خود از جمله لوله‌های خروجی ساختمان و کولرها و چیلرها در نظر بگیرد.

ساخت مرکز MRS3 تا پایان سال جاری پایان نمی‌یابد، اما درحال حاضر نیز مشتریان بی‌شماری برای استفاده از دیتاسنترهای اینترزیون در مارسی هجوم آورده‌اند. آن‌ها از مراکز موجود به‌عنوان زیرساختی برای محتوای دیجیتال خود بهره‌برداری می‌کنند.

کوکویو درباره‌ی حجم بالای مشتریان در دیتاسنترهای مارسی می‌گوید:

ما از یک سال پیش شاهد ورود شرکت‌های زیادی به سایت‌های خود بودیم که از آن‌ها به‌عنوان مراکزی برای تولید محتوا استفاده می‌کنند. محتوایی که شامل محتوای ابری، محتوای رسانه‌ای دیجیتال، محتوایشبکه‌های اجتماعی و موارد مشابه می‌شود. آن‌ها مانند یک کارخانه‌ی واقعی در دیتاسنترها رفتار کرده و قطعات گوناگون را با جمع‌آوری از مبدأ‌های متعدد، در دیتاسنتر ترکیب می‌کنند. به‌علاوه مراکز ما فقط مخصوص تولید نیستند و برای توزیع هم امکانات عالی دارند. به‌همین دلیل مارسی به انتخابی عالی برای شرکت‌ها بدل شده است.

دیتاسنترهای موجود در مارسی، برای مصرف‌کننده‌های داده هم مزیت‌هایی دارد. کوکویو می‌گوید یک شرکت خاورمیانه‌ای شبیه به نتفلیکس قراردادی برای جمع‌آوری و دریافت محتوا از مارسی عقد کرده است. این شرکت به حدود ۴۰۰ میلیون کاربر خدمات‌رسانی می‌کند. به‌هرحال مارسی به‌خاطر موقعیت جغرافیایی و تداحل کابل‌های شبکه‌ی اینترنت به‌مرور به هابی مهم در اروپا بدل شد و درنتیجه توسعه‌ی دیتاسنترهای جدید رویکردی قابل انتظار خواهد بود.