گفته ميشود، توانايي آب گرم براي تجزيه ذرات آلاينده و از بين بردن عوامل ميكروبي در مقايسه با آب سرد به مراتب بيشتر است. در حقيقت، قابليت انحلال ذرات جامد در دماهاي بالاتر بيشتر ميشود، چراكه با افزايش دما، ميزان ارتعاش مولكولهاي تشكيل دهنده ذرات آلاينده نيز بيشتر ميشود و افزايش ارتعاش مولكولها به اين معني است كه ميتوان براحتي و با از بين بردن پيوند ميان مولكولها، آنها را از هم جدا كرد. از سوي ديگر با افزايش دما، سرعت حركت مولكولهاي آب نيز افزايش پيدا ميكند و در اين شرايط، احتمال برخورد مولكولهاي آب با سطح مولكولهاي آلاينده بيشتر ميشود و به اين ترتيب، ذرات آلاينده در ميان مولكولهاي آب به دام ميافتند و در آن حل ميشوند. مواد شوينده و صابون نيز در دماهاي بالاتر عملكرد بهتري دارند، چراكه واكنشي كه منجر به جذب ذرات آلاينده به شويندههاست، مستلزم دريافت انرژي است و در شرايطي كه دماي آب بالاتر باشد، انرژي بيشتري براي انجام اين واكنش وجود دارد. البته بايد توجه داشت شويندههايي كه از موادزيستي ساخته ميشود، حاوي آنزيمهايي است كه اگر دماي محيط بيش از 40 درجه سانتيگراد باشد، اين آنزيمها از بين ميرود و قدرت شويندگي آنها كاهش مييابد. بنابراين گفته ميشود آب گرم در مقايسه با آب سرد، قدرت شويندگي بيشتري دارد.
.: Weblog Themes By Pichak :.