دوره بیشترین فعالیت خورشید یک دوره عادی از فعالیتهای شدید یا تشدید شده خورشید در یک دوره خورشیدی 11 ساله است. در چنین دوره ای، تعداد بسیاری از لکه های خورشیدی ظاهر می شوند و قدرت خروجی خورشید با افزایش چشمگیر در میزان و قدرت شراره های خورشیدی بیشتر می شود.یکی از بهترین نمونه های شراره های خورشیدی که بر سیستم ارتباطات زمین تأثیرگذاشت طوفان خورشیدی سال 1859 بود که از آن با عنوان رویداد کارینگتن یاد می کنند، انفجار بزرگ خورشیدی که با چنان قدرتی به زمین اصابت کرد که نورهای شمالی را در نقاط جنوبی در رم، ایتالیا که در 42 درجه شمالی خط استوا قرار دارد قابل مشاهده بود.در سال 1859، برای نخستین بار بشر با توفان ژئو مغناطیسی مواجه شد، این طوفان خطوط مخابرات را در دو سوی اقیانوس اطلس به طور کامل قطع کرد.دانشمندان سازمان اقیانوسی و اتمسفری آمریکا اظهار داشتند که آنها برای انفجار عظیم انرژی الکترومغناطیسی از سوی خورشید در سال 2013 آماده هستند که این امر می تواند به شبکه های برق جهان و سیستمهای ارتباطی ما صدمه بزند.براساس اظهارات دانشمندان، اگر یکی از شراره های بزرگ خورشیدی در دوره بیشترین فعالیت خورشید به زمین اصابت کند قطع برق، عدم کنترل هواپیماها، از کار افتادن ماهواره های نظامی و غیر نظامی از نتایج آن خواهد بود.تام بودگدان مدیر مرکز پیش بینی وضعیت هوای فضا از سازمان اقیانوسی و اتمسفری آمریکا اظهار داشت که این سازمان به دقت وضعیت را تحت نظارت دارد و ما می دانیم که وضعیت هوای فضا چقدر می تواند قدرتمند باشد و چگونه رویدادهایی که روی سطح خورشید آغاز می شوند می تواند نتایج ویران کننده ای روی زمین داشته باشند.وی افزود: از این رو پیش بینی وضعیت هوایی فضا به ما کمک می کند که یا از رویدادهای درحال وقوع جلوگیری کرده و یا صدمات را به حداقل برسانیم.تحقیقات سال 2008 نشان می دهد که هزینه چنین صدماتی در نتیجه برخورد مستقیم یک شراره خورشیدی حدود 1 تا 2 تریلیون دلار خواهد بود.این هزینه های گسترده از این حقیقت ناشی می شود که ما در اوایل قرن بیستم هستیم و زندگی روزمره ما ارتباط نزدیکی به عمکرد مستمر شبکه های الکتریکی و سیستمهای ماهواره ای دارد.براساس اظهارات دکتر میچیو کاکو عضو انجمن فیزیک آمریکا، شراره های خورشیدی شبیه گلوله هایی است که در فضا شلیک می شوند و به طرف زمین حرکت می کنند، بنابراین ما باید مانع رسیدن این گلوله ها به زمین شویم.