آزمايش تلومرها در حال حاضر بيشتر روي حيوانات و به مقاصد تحقيقاتي انجام مي‌شود، اما يك شركت در انگلستان در ازاي يك آزمايش خون 400 پوندي اندازه متوسط تلومر‌ها را هم به شما مي‌گويد؛ چيزي كه معلوم مي‌كند شما با چه سرعتي در حال پير شدن هستيد.البته در نگاه اول اين كه كسي بخواهد بفهمد چقدر سريع مشغول مردن است كمي عجيب به نظر مي‌رسد. با اين همه مرگ آنقدر مساله مهمي است كه مطمئنا كنجكاوي بالاخره كار دست همه مي‌دهد و با پاي خودشان مي‌روند اين آزمايش را مي‌دهند. پير شدن و مرگ موضوعي نيست كه بشود آن را سرسري گرفت و اگر بدانيم كي اتفاق مي‌افتد آن وقت مي‌شود از زمان باقيمانده بهتر استفاده كرد. هر چند همه چيز تا به حال مربوط به سرعت پير شدن بوده اما حالا محققان اين آزمايش را روي يك گروه منزوي از پرندگان در يك جزيره انجام دادند و پي بردند كه آزمايش تلومر مي‌تواند بادقت خوبي طول دوره عمر پرندگان را پيش‌بيني كند. «ما ديديم كه طول تلومر‌ها نشانه خوبي براي عمر واقعي در مقايسه با عمر تقويمي است. پس مي‌شود با اندازه‌گيري طول آنها فهميد كه اين موجود چقدر از نظر بيولوژيكي عمر كرده است، مقايسه بين عمر بيولوژيكي و عمر واقعي‌، تخمين بسيار خوبي از زمان باقيمانده مي‌دهد.» اين را ديويد ريچاردسون از دانشگاه آنجلياي شرقي مي‌گويد. آنها متوسط طول تلومر‌هاي يك جمعيت 320 تايي از چكاوك‌هاي جزيره سيشل در اقيانوس هند را آزمايش كردند و سپس پرنده‌شناس‌ها براي 20 سال زندگي و كل تاريخچه آنها را زير نظر گرفته و مستند كردند. او ادامه مي‌دهد: ‌نتايج ما براي اولين بار شواهدي روشن و بدون ابهام از رابطه بين تلومر‌ها و زمان مرگ طبيعي را نشان مي‌دهد. بنا بر اين ما نشان داديم روند كوتاه شدن طول تلومر‌ها مي‌تواند مقايسه مناسبي براي روند پير‌شدن و گذر‌سن بيولوژيكي باشد.‌

دكتر ريچاردسون فكر مي‌كند مطالعه روي اين پرندگان داراي اهميت زيادي است چون در اين جزيره نه دشمن طبيعي براي اين پرندگان وجود دارد و نه امكان مهاجرت، بنابراين محققان توانستند تعداد زيادي از اين پرندگان را براي كل مدت عمر طبيعي‌شان زير نظر بگيرند. او مي‌گويد ‌ما مي‌خواستيم بفهميم در كل طول عمر طبيعي اين پرندگان چه اتفاقاتي مي‌افتد و به همين دليل چكاوك‌هاي جزيره سيشل مورد ايده‌آل مطالعه بودند. آنها به طور طبيعي در يك جزيره گرمسيري منزوي شده بودند، بدون هيچ شكارچي طبيعي ، بنابراين ما مي‌توانستيم آنها را از زمان آزمايش تا پيري و مرگ مطالعه و بررسي كنيم.‌ او ادامه مي‌دهد:« ما بررسي كرديم آيا در هر سني طول تلومر مي‌تواند مرگ قريب‌الوقوع را پيش‌بيني كند؟ سپس مشخص شد كوتاه بودن طول تلومر‌ها و بالا رفتن سرعت كوتاه شدن آنها بدرستي مرگ پرنده در يك سال بعد را پيش‌بيني مي‌كند.» تا پيش از اين محققان تصور مي‌كردند كوتاه شدن طول تلومر‌ها با سرعت يكساني در همه افراد رخ مي‌دهد اما حالا معلوم شده ‌كه اين سرعت نسبي است. تلومر‌ها ساعت‌هاي طبيعي داخلي بدن ما هستند كه حالا معلوم شده گذر زمان از نظر آنها نه مطلق كه نسبي است و بنابراين عمر بيلوژيكي افراد با عمر تقويمي آنها تفاوت مي‌كند.بنا بر نظر دكتر ريچاردسون اين كه سرعت كوتاه شدن تلومر‌ها در افراد مختلف تفاوت مي‌كند به عوامل بيروني مثل تنش‌هاي بيولوژيكي بستگي دارد. بنابراين مي‌تواند طول آنها را به منزله خسارتي كه ارگان‌هاي بيلوژيكي بدن فرد در طول زندگي متحمل شده‌اند در نظر گرفت. با اين همه هنوز هيچ تحقيق مستقلي مشخص نكرده است كه ميزان كوتاه شدن تلومر‌ها تا چه اندازه به مسائل ژنتيكي و تا چه اندازه به محيط زندگي وابستگي دارد.شايد بعدها مشخص شود مثل مورد فريمن، اميد، تلاش و سبك زندگي مي‌تواند روي سرعت كوتاه شدن فتيله عمر ما تاثير بگذارد يا خير.

وقتي هر سلول تقسيم مي‌شود تلومرهايش به نشانه پيرتر شدن كوتاه‌تر مي‌شود، تا اين كه بالاخره آنها به طور كامل سائيده مي‌شوند. بر اثر اين اتفاق، كروموزم‌ها تخريب شده و سلول مي‌ميرد.