آينده مبهم محيط زيست

 

 

البته بديهي است كه رشد درختان با هدف توليد سوخت چوبي در مقايسه با سوخت‌هاي فسيلي مانند نفت و گاز كه در افزايش آلودگي هوا بيشترين سهم را دارند، مي‌تواند تامين‌كننده منبعي عظيم از انرژي‌هاي تجديدپذير باشد كه مي‌تواند جايگزين سوخت‌هاي فسيلي شود.ويژگي‌هاي مثبت سوخت‌هاي زيستي نظير نقش موثر آنها در كاهش دي‌اكسيدكربن موجود در هوا برهيچ‌كس پوشيده نيست.از اين رو چند سالي است كه در كشورهايي مانند چين و آمريكا براي مقابله با پديده شوم آلودگي هوا، جايگزيني سوخت‌هاي زيستي مورد توجه قرار گرفته است.اما درست در همان لحظه‌اي كه فكر مي‌كنيم شايد بهتر باشد ما هم براي فرار از مشكلات آلودگي هوا در كلانشهرها با الگوبرداري از كشورهاي موفق در اين زمينه به سراغ درختاني نظير سپيدار، اكاليپتوس يا بيد برويم، همه نقشه‌هايمان بر آب مي‌شود. انگار نمي‌شود به هيج چيز دلمان را خوش كنيم.نتايج تحقيقات انجام شده درباره شناخت ماهيت سوخت‌هاي زيستي نشان داده است آلودگي ناشي از سوخت‌هاي زيستي كه تاكنون ناشناخته بوده و به آن توجه نشده است تا سال 2020 در هر سال 1400 نفر را به كام مرگ مي‌برد.در حقيقت همزمان با رشد درختاني كه به عنوان منبع تامين سوخت چوبي يا زيستي كشت مي‌شوند، ماده‌اي شيميايي موسوم به ايزوپرن توليد مي‌شود كه در تركيب با ساير آلاينده‌ها در معرض نور خورشيد به تشكيل اوزون سمي منجر مي‌شود و اين موضوع مي‌تواند زمينه‌ساز ابتلا به بيماري‌هاي ريوي باشد.البته اگر اين كار در مناطق غيرآلوده و به‌عبارتي در شهرهايي غير از كلانشهرها انجام شود، تاثير آن به مراتب كمتر است و مي‌توان اميدوار بود بتوان از روش‌هاي ژنتيكي براي كاهش انتشار ايزوپرن‌ها استفاده كرد اما به هر حال مثل اين‌كه اين قصه سر دراز دارد و داستان به اين سادگي‌ها ختم به خير نمي‌شود.اگرچه مهم‌ترين هدف براي روي آوردن به سوخت‌هاي زيستي كاهش انتشار دي‌اكسيدكربن ناشي از سوخت‌هاي فسيلي است، اما مطالعات انجام شده نشان دهنده هشداري جدي است كه از آينده‌اي خطرناك‌تر خبر مي‌دهد.





تاريخ : پنج شنبه 21 دی 1391برچسب:, | | نویسنده : مقدم |