در حالی که طب سوزنی به طور گسترده‌ای برای درمان تنش مزمن مورد استفاده است، مکانیزم عملکرد آن ناشناخته باقی مانده و اکنون یک محقق ایرانی دانشگاه جورج‌تاون و همکارانش در مجموعه‌ای از پژوهش‌ها برای اولین بار به بررسی چگونگی عملکرد آن در کاهش واکنش هورمون تنش در نمونه حیوانی تنش مزمن پرداخته‌اند. دکتر لادن اشکواری، دانشیار دانشکده پژوهش‌های سلامت و پرستاری اظهار کرد: بسیاری از پزشکان طب سوزنی مشاهده کرده‌اند که این درمان سنتی می‌تواند تنش را در بیماران کاهش دهد؛ اما شاهد زیستی کمی در مورد چگونگی یا چرایی این رخداد وجود داشت. ما در حال بررسی این درمان در سطح مولکولی هستیم که به توضیح مزیت‌های طب سوزنی کمک خواهد کرد.اشکواری به طراحی مجموعه‌ای از پژوهش‌ها بر روی موش‌ها و آزمایش تاثیر طب سوزنی الکترونیک در سطح پروتئین‌ها و هورمون‌هایی پرداخته که با مسیرهای زیستی دخیل در واکنش تنش ترشح می‌شوند.وی در ادامه گفت: من از طب سوزنی الکترونیک استفاده کردم چرا که می‌توانستم از دریافت دوز درمانی مشابه در همه حیوانات اطمینان حاصل کنم.نقطه مورد نظر برای فرو کردن سوزن در این پژوهش «سوسانلی» نام داشته که به از بین بردن بسیاری از مشکلات مانند تنش کمک می کند. در موشها نیز مانند انسان، این نقطه در پا و زیر زانو قرار دارد.این پژوهش از چهار گروه موش برای 10 روز استفاده شد. یک گروه کنترل شده که تنش نداشتند و از طب سوزنی برخوردار نشدند، یک گروه که برای یک ساعت در روز تنش داشته و طب سوزنی دریافت نکردند، گروهی که تنش داشته و یک درمان ساختگی در نزدیکی دم برخوردار شدند و گروه تجربی که استرس داشته و در ناحیه سوسانلی پا این درمان سوزنی را دریافت کردند.محققان سپس سطوح هورمون خون که از محور هیپوتالاموس هیپوفیز آدرنال (HPA) ترشح می‌شد را اندازه‌گیری کردند که شامل هیپوتالاموس، غده هیپوفیز و غده آدرنال است. تعاملات میان این اندام به کنترل واکنشها به تنش و تنظیم هضم، سیستم ایمنی، حالت و احساسات، ذخیره و مصرف انرژی می‌پردازد.آنها همچنین میزان NPY، یک پپتید ترشح شده با سیستم عصبی سمپاتیک را در موشها و انسانها اندازه‌گیری کردند. این سیستم در واکنش به تنش حاد دخیل بوده که منجر به تنگ شدن جریان خون در تمام بخشهای بدن بجز قلب، ریه ها و مغز می‌شود. اما تنش مزمن می‌تواند منجر به افزایش فشار خون و بیماری قلبی شود.اشکواری در این پژوهشها دریافت که طب سوزنی الکترونیک از افزایش مزمن ناشی از تنش هورمونهای محور HPA و مسیر سمپاتیک NPY جلوگیری می‌کند.وی اظهار کرد موش‌هایی که از درمان ساختگی برخوردار شده بودند به افزایش هورمون مشابه حیوانات دارای تنش دچار شدند.این پژوهش در مجله Endocrinology منتشر شده است.