خیلی کم پیش می‌آید که شماره اول یک بازی ساخته شود و خیلی خوب از آب در بیاید و سازندگانش تصمیم به ساخت ادامه آن بگیرند و دنباله‌های‌ آن بازی هم به همان خوبی شود. این موضوع دور از انتظار می‌شود زمانی که با یک عنوان سه گانه روبه‌رو باشیم و ریتم در هر سه بازی بخوبی رعایت شده باشد. «اثر جرمی» از این دسته از بازی‌هاست که یک سه گانه است و هر کدام از نسخه‌هایش بسیار خوب و خوش‌ساخت است. البته در ابتدای این نقد باید بگوییم که به عنوان یکی از طرفدارهای این بازی در بعد اکشن (چون نمی‌توانیم اثر جرمی را یک عنوان نقش‌آفرین قوی بدانیم) از شماره سوم انتظار بیشتری داشتیم! ساخت بازی مثل همیشه عالی بوده است؛ روند بازی، ماموریت‌ها، شخصیت‌پردازی، صداگذاری، گرافیک و از همه مهم‌تر داستان و نحوه روایتش هیچ کم و کسری ندارد.با این حال ایرادهایی در بازی وجود دارد که انتظارش را نداشتیم.همان‌طور که عنوان شد، داستان یکی از عناصر قوی این بازی است که آن را شاخص کرده و شاخص نگه‌داشته است. اثر جرمی 3 از جایی شروع می‌شود که فرمانده «شپرد» (که در این نسخه می‌تواند مونث هم باشد) دست از کمک به Cerberusها برداشته است و بعد از اتفاق‌هایی که در شماره دوم برای او، تیمش و زمین افتاد، تصمیم گرفته تا کل کهکشان را از تهدید عمومی Reaperها نجات دهد. این موضوع بزرگ‌‌ترین چالش شپرد در زندگی‌اش خواهد بود. ریپرها تصمیم گرفته‌اند تا کل حیات ذاتی را از بین ببرند و همه چیز را تحت کنترل ماشینی خویش درآورند. بازی در ابتدا این موضوع را با سکانسی سینمایی نشان می‌دهد که کل کهکشان در حال بمباران شدن است و در روز میلیون‌ها نفر در حال از بین رفتن هستند. حتما متوجه شدید که شپرد الان نه تنها مسوول نجات نسل بشریت است بلکه باید کل نژادها در کهکشان را با هم متحد کرده تا بتواند جلوی قدرت‌نمایی ریپرها را بگیرد. کاری که بسیار سخت است زیرا بیشتر نژادهای کهکشان با هم یک اختلاف قدیمی دارند و یک تسویه‌حساب به هم بدهکارند. به همین جهت همسو‌کردن اهدافشان و کار‌کردن و مبارزه آ‌نها در کنار هم کار بسیار مشکلی است. البته نکته برجسته این بازی استفاده از همین قدرت رهبری خواهد بود. از طرفی شپرد و بشر به‌تنهایی نمی‌توانند از عهده ریپرها برآیند چون آنها بسیار قوی هستند و پرتعداد. یکی از ایرادهای بازی همین جاست. شما اگر نتوانید یا نخواهید که ماموریت‌های جانبی مربوط به متحد‌کردن نژادها را در بازی با موفقیت به اتمام برسانید، در آخر بازي با مرحله سختی مواجه می‌شوید. تنها راه تمام‌کردن بازی، کم‌کردن درجه سختی خواهد بود ؛چون دیگر نمی‌توانید به روند بازی برگردید و ماموریت‌های جانبی را انجام دهید. دشمن‌های متنوع و سرسخت در ترکیب‌های مختلف در چند مرحله و بسیار ناعادلانه به شما که فقط 3 نفر هستید، حمله خواهند کرد. اینجاست که بشدت کمبود یک باس فایت درست و حسابی و حماسی در پایان این سه‌گانه دوست‌داشتنی احساس می‌شود و نمی‌گذارد بازی را با خاطره‌ای خوش به پایان برسانید. پرداختن به ماموریت‌های جانبی که یکی از اهداف تیم سازنده برای بالا بردن ارزش بازی است، کار بسیار نیکویی است، ولی انجام ندادن آنها و دسترسی نداشتن همیشگی به آنها نباید باعث دیوانه وار شدن سختی بازی بشود.روند بازی در شماره‌های گذشته به این شکل بوده که شپرد کل کهکشان را طی می‌کرد تا ماموریت‌های داستانی و جانبی را انجام دهد و بسته به نوع رفتاری که از خودش نشان می‌داد محبوبیت یا منفوریت به دست می‌آورد. همچنین با گرفتن تصمیم‌های درست درمواقع بحرانی مشهور هم می‌شد. تمام این موارد در این شماره هم وجود دارد با این تفاوت که اتخاذ تصمیم‌ها بسیار سخت‌تر شده چون پیامدهای جدی و کاملا متفاوتی در روند بازی خواهد داشت. نحوه روایت داستان هم به تصمیم‌گیری‌های شما برمی‌گردد و این مطالب با این که روند بازی را کمی پیچیده کرده، ولی ارزش تکرار زیادی را به بازی بخشیده است. البته هر زمانی که بخواهید می‌توانید تصمیم‌گیری‌ها را به عهده خود بازی بگذارید تا فقط از روند اکشن بازی لذت ببرید. (باور کنید خود سازندگان هم فرق بین این بازی با عصر اژدهایشان را می‌دانند.) در کل با این که همه چیز خوب است، ولی روند بازی تغییر زیادی نسبت به نسخه‌های گذشته خود نداشته و این موضوع برای افرادی که انتظارشان از این بازی زیاد بود، یک نکته منفی به حساب می‌آید.در ابتدای بازی آن دسته از بازی‌کننده‌هایی که فایل ذخیره نسخه دوم را داشته باشند برای شخصیت‌پردازی شپردشان کار بسیار ساده‌ای پیش رو دارند، ولی اگر نسخه‌های گذشته را بازی نکردید یا آنها را در کنسول دیگری به پایان رسانده‌اید هم نباید نگران باشید چون بازی با پرسیدن چند سوال که جواب می‌دهید، خط ذهنی‌تان را بررسی کرده و به فرمانده شما شخصیت می‌بخشد. این موضوع قابل تقدیر است، ولی برای پی‌بردن به گره‌های داستانی بخصوص تنفر شپرد از Cerberusها بشدت توصیه می‌شود که شماره‌های اول و دوم را قبل از شروع این شماره، بازی کنید.مبارزه‌ها مثل قبل صورت می‌گیرد و دسترسی شپرد به کوله‌پشتی خود و افرادش هم تغییر آنچنانی نکرده است. البته قابلیت پریدن و جاخالی دادن به شپرد اضافه شده که خیلی هم مفید است. همچنین در طراحی مرحله، عمق هم اضافه شده است، طوری که خیلی زياد باید از نردبان بالا و پایین بروید تا خودتان را از نظر تاكتيكي در موقعیت بهتری نسبت به دشمنان قرار دهید. یارهایتان در مبارزه‌ها نقش پررنگی دارند به شرط این که خودتان از قابلیت‌ آنها بخوبی استفاده کنید. استفاده درست و بموقع از مهارت‌های آنها و در کل انتخاب افراد درست برای هر مرحله و گماشتن‌شان در موقعیت‌های مناسب در هر مبارزه تاثیر زیادی در پیشبرد بازی خواهد داشت. اگر بخواهید کنترل هم تیمی‌های‌تان را به هوش مصنوعی بسپارید نباید زیاد روی‌شان حساب کنید چون اصلا تعریفی ندارند وغیر از اینکه مدام روی زمین بیفتند تا شما به مداوای‌شان بروید، کار دیگری انجام نمی‌دهند. برخلاف یارها هوش مصنوعی دشمنان خوب است. آنها تصمیم‌های درستی می‌گیرند، به موقع عکس‌العمل نشان می‌دهند و خوب تیراندازی می‌کنند. شماره سوم از نظر ظاهری و گرافیک از نسخه قبلی بهتر شده و با جلوه‌های بصری به مراتب بهتری روبه‌رو هستیم. صداگذاری‌ بی‌نقص کار شده و همان‌طور که صدای محیط بخوبی طراحی شده صداپيشه‌ها هم به بهترین شکل از عهده کارشان برآمده‌اند. همچنین مثل شماره گذشته نام شهره آغداشلو را می‌توانید به عنوان صداپیشه روبه‌روی اسم دریاسالار «ران» مشاهده کنید. تمام‌کردن روند اصلی داستان حدود 25 ساعت و با ماموریت‌های جانبی حدود 40 ساعت طول خواهد کشید.