آنتی بیوتیک ها باکتری ها را می کشند. باکتری ها ارگانیسم های تک سلولی هستند. اگر باکتری ها از سیستم ایمنی ما عبور کنند و شروع به تولیدمثل درون بدن ما بکنند آنها باعث بیماری خواهند شد. ما می خواهیم باکتری ها را بکشیم تا بیماری را از بین ببریم.باکتری های معینی مواد شیمیایی تولید می کنند که باعث آسیب و ناتوانی بخش هایی از بدن ما می شوند. برای نمونه در عفونت گوش باکتری به قسمت گوش داخلی می رسد. بدن با باکتری در حال مبارزه است اما فرآیندهای طبیعی سیستم ایمنی بدن التهاباتی را ایجاد می کنند. التهاب گوش دردناک است. پس آنتی بیوتیک مصرف می کنید تا باکتری را کشته و باعث از بین رفتن التهاب شوید.آنتی بیوتیک سمیت انتخابی دارد. آنتی بیوتیک به طور انتخابی باکتری مورد نظر را می کشد و بر روی سلول های بدن اثر نخواهد گذارد. هر مدل متفاوت از آنتی بیوتیک بر باکتری های متفاوتی به روش متفاوتی اثر دارند. برای نمونه آنتی بیوتیک ممکن است از توانایی باکتری برای تبدیل گلوکز به انرژی جلوگیری کند یا بر توانایی آن برای ساخت دیواره سلولی اثر می گذارد. هنگامی که این اتفاق می افتد باکتری به جای تولیدمثل از بین می رود. در زمان مشابهی، آنتی بیوتیک فقط بر روی مکانیسم ساخت دیواره سلولی باکتری اثر می گذارد که البته شامل سلول های نرمال نمی شود.آنتی بیوتیک ها بر روی ویروس ها عمل نمی کنند چون ویروس ها زنده نیستند. باکتری موجود زنده است و فرمی از زندگی را تولید می کند. ویروس فقط قطعه ای از DNA یا RNA است ویروس DNA خود را در سلول زنده تزریق می کند و سلول DNA ویروسی را تولید می کند. برای کشتن ویروس چیزی کاربرد ندارد پس از آنتی بیوتیک برای کشتن ویروس کاربرد ندارد.
.: Weblog Themes By Pichak :.