در ماه پایانی این سال میلادی، Xbox 360 هشت ساله خواهد شد و PlayStation 3 هفت ساله. در نمایشگاه E3 امسال، ما سرانجام رونمایی کاملی از جانشین های این دو را شاهد بودیم. Xbox One و PlayStation 4 آمدند تا نسلی جدید از کنسول های بازی پا به میدان گذاشته باشند، و البته با آنها حتما شاهد "نسل جدید بازی ها" هم خواهیم بود. غیر از "این"، چه دلیلی خواهیم داشت تا 399 دلار پول برای یک کنسول بازی بدهیم؟ 

اما پرسش این است که یک بازی نسل جدید، چه ویژگی هایی خواهد داشت؟ اصلا بازی نسل بعد، چه معنایی دارد؟ 

شاید تا قبل از E3 2013 هیچ تصوری از انتظارات ممکن نداشتیم، ولی حالا با از راه رسیدن پیش نمایش بازی های پیشرفته جدید، و مصاحبه ها با توسعه دهندگان و سازندگان آنها، کم کم چشم انداز جالبی پیش روی مان قرار گرفته. 

در ادامه مطلب با ما همراه شوید تا با ویژگی های مهم "بازی های نسل جدید" برای کنسول های حرفه ای، بیشتر آشنا شویم. 
 

گرافیک قوی تر  

تقریبا بدیهی است: اگر شما به توسعه دهندگان سخت افزار قوی تر و سریع تری بدهید، آنها هم بازی هایی با جزئیات گرافیکی خیره کننده می سازند. با قدرت زیاد، مسئولیت زیاد برای ساختن تصاویر گیرا به همراه می آید. قطعی است که بازی های نسل جدید نسبت به مشابه های خود بر روی ایکس باکس 360 و پلی استیشن 3 بهتر خواهند بود. البته منظور فقط بهتر از جنبه هنری نیست، بلکه رزولوشن بالاتر و نرمی پخش تصاویر متحرک نیز بخش دیگر ماجرا است. 

تلویزیون اچ دی شما در منزل می تواند تصاویری با رزولوشن 1080p  و نرخ 60 فریم در ثانیه را به راحتی نمایش دهد، ولی بسیاری از بازی های ایکس باکس 360 و پلی استیشن 3 حتی به این مرز نزدیک هم نشده اند. بازی های بسیار خوبی مثل Halo 4 و Heavy Rain دارای کیفیت 720p یا پایین تر هستند، و خیلی از عناوین نیز امکان استفاده از تکنیک افزایش دقت نمایش گرافیکی را نداشتند که در نتیجه خطوط و گوشه های تیز همه جای دنیای بازی دیده می شد. 

اما در E3 2013، دموهای نمایش داده شده کاملا نرم و زنده بودند. ناشر بازی Battlefield 4 یعنی Electronic Arts روی این مورد خیلی سرمایه گذاری کرده و بازی Quantum Break از این منظر، به طرز باورنکردنی طبیعی به نظر می رسد. بافت ها، مدل ها، و نورپردازی آن هم همه عالی اند. اما اتومبیل های Forza Motorsport 5 (تصویر بالا) احتمالا بهترین کار در زمینه نمایش این جزئیات به حساب می آیند. 

قدرت بالای کنسول های جدید همچنین این امکان را می دهد که اشیا و شخصیت های بیشتری را همزمان در قاب تصویر داشته باشیم، و چیزهای بیشتری را در یک چشم به هم زدن از دنیای بازی ببینیم. بازی Ryse: Son of Rome به شما نقش هدایت یک ارتش با سربازهایی را می دهد که جزئیات هر یک عالی کار شده، و شما باید آنها را پشت استحکامات دشمن هدایت کنید. مرده های متحرک در Dead Rising 3 به کنار، پاهای دلفین ها، دسته های پرندگان، و بیشه های درختان در مرام قاتلین: پرچم سیاه (Assassin's Creed: Black Flag) جای دیدن دارد. بازی های نسل جدید، به معنای واقعی کلمه، زنده تر هستند. 
 

شبیه سازی های پویا  

یکی از دلایل بزرگ برای اینکه گرافیک بازی ها اینقدر عالی شده، در اصل ربط زیادی به کارت های گرافیکی ندارد. نسل جدید توسعه دهندگان بازی ها دارند از Physics و سایر نرم افزارهای شبیه ساز پیشرفته برای خلق دنیای بازی ها استفاده می کنند، طوری که حس غوطه ور بودن در دنیای بازی و توان تاثیرگذاری واقعی بر آن را داشته باشید. بازی های ورزشی نسل بعد در این زمینه عالی هستند. حالا بازیکن ها می توانند تا بیش از 1000 پویانمایی را برای -فقط- حرکت های اصلی داشته باشند، و موتور بازی نوع واکنش هر بازیکن به بازیکن های اطرافش را قدم به قدم شبیه سازی می کند. 

با اینکه شاید نتوانید همه چیز را در نقشه چند نفره Battlefield 4 روی هوا بفرستید، ولی تجربه تک نفره آن، دیوانه وار عالی است. وقتی بازی را روی عرشه یک کشتی شکسته که حامل هواپیما بوده و حالا دارد با ناله در قلب دریای عصبانی غرق می شود، جلو می برید، می توانید با توپ کشتی به یک جت F-18 شلیک کرده و سرنگونش کنید، در برخورد با سطح آب بال ها و بالچه های جت کج و کوله می شوند و داغان. 

از دریا و اقیانوس گفتیم که انگار یک پی رنگ هستند: بازی های The Witcher 3، مرام قاتلین: پرچم سیاه، و بتلفیلد 4 به شما امکان می دهند در دریاهای طوفانی نقش ناخدا داشته باشید و حداقل دو بازی اول دارای شرایط آب و هوایی هستند که بر روی بازی اثر مستقیم می گذارد. آب های دیوانه و بادهای قوی نه فقط کشتی شما را این طرف و آن طرف می کنند بلکه می توانند آن را به صخره ها بکوبند یا ملوان های بیچاره را به دریا پرت کنند. 

در محیط بازی The Witcher 3، حتی زمین هم حالات مختلفی دارد. چمن ها، شاخه های درختان و باد، همگی به جنگل ها حس زندگی می بخشد. خز گرگ ها و پوست سایر حیوانات موج دار است و واقعی، طوری که آنها را از چوب های رگه دار متمایز می کند؛ نه مثل بازی های نسل قبل که حیواناتش هم بی جان به نظر می رسیدند. 
 

دنیای پیرامون  

بسیاری از محیط های پویای جدید طوری طراحی نشده که فقط یک بار از شان عبور کنید. خیلی از بازی ها مثل Destiny و Watch Dogs، یا Dead Rising 3 و Mad Max و Need for Speed: Rivals، یا حتی Metal Gear Solid 5، در دنیای های وسیع و پهناور رخ می دهند. Ubisoft ادعا می کند که مرام قاتلین: پرچم سیاه دنیای دنیایی 3 برابر بزرگتر از بازی قبلی این سری دارد. Witcher 3 هم بین 3 تا 5 برابر بزرگتر شده. 

این ها همه برای بر انگیختن حس کنجکاوی، ماجراجویی، دریانوردی، اکتشاف جزیره ها، گردش در دشت ها و زمین های بایر، و یافتن راه در محیط های مختلف است. البته بیشتر این بازی ها نیازی به قدرت کنسول های جدید نداشتند تا چنین دنیای را تصویر کنند، روی کنسول های فعلی هم مشابه شان هست، ولی حالا طراحی این چنین دنیاهایی تبدیل به یک روند شده. حالا تصور کنید که این روند در نسل بعدی بازی ها شما را به چه دنیاهایی خواهد برد. 

Dead Rising 3 از Capcom به بازیکن های اش قول می دهد که تجربه دنیای پیرامون را با کنسول های جدید به سطحی جدید ببرد و کاملا روان ارائه اش کند، هیچ زمان اضافه ای برای بارگزاری محیط لازم نخواهد بود زیرا سرورهای ابری مایکروسافت پشتیبان آن هستند. جین گسدون خالق مرام قاتلین: برچم سیاه می گوید که این بازی با نسل فعلی کنسول ها هم خوب می بود ولی یک بار تجربه اش بر روی نسل جدید، کافی است تا خودتان تفاوت ها را دریابید. 
 

تک نفره = چند نفره  

بازی های چند نفره از زمان Arcade با ما هستند ولی بازی های جدید قرار است دنیای "چند نفره" را به سطحی تازه ببرند و آن را با تجربه "تک نفره" در بیامیزند. قبلا دیده ایم که در بازی هایی مثل Journey و Dark Souls بازیکن های دیگر مثل ارواح به دنیای شما حمله می کنند، ولی حالا Watch Dogs و Need for Speed: Rivals این ایده را واقعی تر به کار می گیرند. 

در Watch Dogs می توانید مخفیانه به دنیای سایر بازیکن ها وارد شوید، سعی کنید آنها را برای بهبود جایگاه خودتان اذیت کنید و سپس بدون کشته شدن خارج شوید. از نقطه نظر شخصی، هر کس بازی خودش را می کند، ولی حملات می توانند نتیجه اعمال انسانی باشند، نه فقط هوش مصنوعی. طراح ارشد بازی، آقای دنی بلانگر می گوید: «می خواستیم این تابوی تک نفره/چند نفره را بشکنیم.» 

Need for Speed: Rivals همین ایده را در بخش "پلیس در مقابل راننده خیابانی" به کار گرفته. اگر شما پلیس هستید نفر دیگر راننده است و اگر شما آسفالت خیابان ها را به آتش می کشید، طرف مقابل پلیس می شود. در واقع هر کدام تان یک بازیکن هستید، ولی شبکه بازی حرکات تان را یکی می کند تا رقیب هر مدام تان، انسان باشد نه هوش مصنوعی. 

اما Forza 5 و Titanfall رویکرد دیگری را در پیش گرفته اند و آن تطبیق بازیکن ها با هوش مصنوعی است. در Titanfall که یک جنگ چند نفره بزرگ است، تیم شما می تواند از افراد واقعی تشکیل شده باشد، ولی برخی از اعضای آن هم می توانند توسط هوش مصنوعی بازی کنترل شوند و در همین حین، اگر گروه شما پیشرفت کند، هوش مصنوعی هم پیشرفت می کند و اگر شکست بخورید، باز هم همراه شما است و ضعیف می شود. یا در Forza 5، با هر بار رانندگی هوش مصنوعی یک درایواتار (Drive+Avatar) را از روی سبک رانندگی تان شبیه سازی می کند که بعدا در مقابل سایر بازیکن ها به رانندگی می پردازد. 
 

صفحه نمایش دوم  

در آخر به موردی اشاره می کنیم که البته اهمیتش کمتر از سایر موارد نیست. اخیرا نمونه هایی زیاد از تمایل توسعه دهنده ها به استفاده از تبلت ها و تلفن های هوشمند در بازی های شان دیده ایم. Project Spark به شما امکان می دهد کل دنیای های مورد نظرتان را با تبلت بسازید، و با استفاده از انگشتان خود حکاکی کنید و پیشه وری. در Watch Dogs و Need for Speed: Rivals و The Division هم می توانید از دستگاه هوشمند تان برای رصد کردن عملکرد و کمک به دوستان خود استفاده کنید، ضمن اینکه بازی "مرام قاتلین: پرچم سیاه" از دستگاه شما به عنوان نوعی جی پی اس برای کشتی استفاده می کند و یا در جایی دیگر با نشان دادن نقشه و تعیین محل حضورتان، امکان قرار دادن نشانگرها و اعزام تیم هایی از قاتلین را فراهم می کند. 

استفاده Battlefield 4 از تبلت می تواند جاه طلبانه ترین مورد از این دست باشد. با آیپد یا یک تبلت اندرویدی می توانید کل گروهان 32 نفره تان را هدایت کنید، دستورات مختلف بدهید، نقشه را برای یافتن تهدیدها اسکن نمایید، تدارکات بفرستید، و حتی حمله های موشکی کنید. رییس DICE studio آقای کارل مگنوس-ترودسون می گوید که به نظر تیم سازنده، این روش استفاده، طبیعی است و وعده ی اضافه شدن قابلیت های بیشتر به اپلیکیشن تبلت در آینده نزدیک را می دهد. 
 

موارد باقی مانده

چیزهایی که در بالا آمد، فقط خراشیدن پوسته بود. نسل جدید بازی ها دستاوردهایی به مراتب بیشتر برای عرضه خواهند داشت، تازه فرض را بر این گذاشته ایم که اینها، نسل جدید "واقعی" باشند! ولی حقیقت این است که EA و Ubisoft می گویند ما فقط در مرحله انتقالی بین دو نسل از کنسول های بازی هستیم. توسعه بسیاری از بازی های به نمایش در آمده در E3 پیش از نهایی شدن مشخصات فنی ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 شروع شده بود، پس نباید انتظارات ماورایی داشت. 

بسیاری بازی ها هنوز تکمیل شده نیستند، با این حال دستاوردهای نسل جدید بسیار خوب است اما این اعتراف به این معنا نیست که به سطح کمال نزدیک شده ایم. اتومبیل ها در بازی ها هنوز کاملا مطلوب نیستند، شخصیت ها خیلی طبیعی تر شده اند ولی کو تا واقعی شدن. 

بازی های جدید بسیار خوب خواهند بود و با تماشای آنها پیشرفت های بزرگی به چشم تان خواهد آمد، ولی باید تا سال بعد و از راه رسیدن بازی هایی که دادن لقب "نسل جدید" واقعا برازنده شان باشد، صبر کرد.