پروژه‌ات را پرت کن پایین!

 


 

 

نتایج مطالعه جدیدی در مورد رفتار حباب‌ها که بر اساس یک آزمایش دانشجویی و به عنوان بخشی از برنامه آژانس فضایی اروپا با نام «پروژه‌ات را پرت کن پایین» (Education’s Drop Your Thesis) منتشر شده، می‌تواند در درک هر سیستمی که از مایعات در فضا استفاده می‌کند، سودمند باشد.روی زمین، جاذبه تاثیر و تسلط زیادی بر رفتار مایعات و سیال ها دارد، اما بررسی رفتار سیالات در شرایط میکروگرانشی (جاذبه صفر یا همان حالت بی وزنی)، از جمله در مدار زمین که اثر جاذبه توسط نیروی گریز از مرکز خنثی شده است، می تواند راهگشای زندگی آینده انسان در مدار های بین سیاره ای باشد.یک تیم تحقیقات دانشجویی به نام باب جت، تلاش کردند طی تحقیقاتشان به بررسی این اثرات بپردازند.

فرانسیس سانول، دانشجوی دانشگاه UPC اسپانیا که از سه سال پیش این مطالعات را آغاز کرده بود، می گوید: هیچ کس تاکنون این آزمایش را انجام نداده بود.در این مطالعات که در درجه اول به واسطه یک کنجکاوی شروع شده بود، تیم از دو شیلنگ آبپاش که روبه روی هم قرار گرفته بود، استفاده کردند.این شیلنگ ها پر از آب و حباب بوده و بنابراین محققان می توانستند ببینند در صورت خروج و برخورد آب درون دو شیلنگ چه اتفاقی می افتد.سپس برای ایجاد شرایط میکروگرانشی فضا، آنها مجموعه آزمایش را به ارتفاع 140 متری زمین برده و سپس آن را رها کردند. تنها 4.7 ثانیه طول کشید تا مجموعه به زمین سقوط کند.در طول این مدت دوربین های سرعت بالا لحظه به لحظه رفتار آبپاش ها و حباب ها را ثبت می کردند تا فرانسیس و دیگر دوستانش بعدا قادر به آنالیز آنها باشند البته باید متذکر شویم آنها برای پیدا کردن مکان مناسبی برای پرت کردن جعبه آزمایش شان دچار مشکل شده بودند که آژانس فضایی اروپا به دادشان رسید.طرح پروژه ات را پرت کن پایین به دانشجویان و حتی دانش آموزان اجازه دسترسی به برج سقوط آزاد ZARM در برِمن آلمان را می دهد.این برج 147 متری شرایطی را مهیا می کند تا محققان آزمایش ها را در شرایط سقوط تحت کنترل انجام دهند. سقوط آزاد در درون این برج، برای چند ثانیه شرایط میکروگرانشی موجود در فضا را برای محققان بازآفرینی می کند.این تحقیق می تواند کاربردهای عملی زیادی داشته باشد. بسیاری از فرآیندهای صنعتی بر پایه مخلوط کردن مایعات مختلف با یکدیگر استوار است. هر چقدر این فرآیند موثرتر انجام شود کنترل مایعات آسان تر خواهد بود و بازدهی بیشتری به دست خواهد آمد.اگر ما در فضا در حال ایجاد سیستم های پیچیده تری از سیستم های زمینی هستیم، درک اساسی از روش رفتار مایعات کاملا ضروری است.کاربردهایی مانند سیستم های سوخت رسانی به موتورهای فضایی، خنک کاری و اکسیژن رسانی به کپسول های زیستی و... بر پایه اختلاط کارآمد و بهتر مایعات مختلف استوارند بنابراین سیستم های پشتیبان حیات که قرار است در فضا مورد استفاده قرار گیرند، بیش از سایر زیرسیستم ها از این آزمایش بهره خواهند برد.فرانسیس سانول معتقد است: این آزمایش علاوه بر تجارب علمی، یکسری تجارب شخصی هم برای من داشته است.او می گوید: من از این طریق روش کار مردم دیگر کشورها را آموختم و توانستیم به کمک یکدیگر مساله ای را حل کنیم. این تجربه مرا متقاعد کرد که علاقه مند به کار در این بخش شگفت انگیز از علم، یعنی دانش فضایی هستم.





تاريخ : جمعه 14 تير 1392برچسب:, | | نویسنده : مقدم |