تبادل لینک هوشمند یکی از نقاط قوتی که در کار اپل هست و شاید سایر شرکت ها کمتر آن را دارند، عرضه محصول در بازار به مدتی کوتاه پس از معرفی رسمی آن است. طبق همین روال، بعد از کنفرانس توسعه دهندگان اپل که محل معرفی مکبوک ایر ۲۰۱۳ بود، این محصول خیلی زود به بازار آمد.
اگر چه در بیرون تغییرات کمی دیده می شود ولی در درون، همه چیز بهینه تر شده. از پردازنده و گرافیک بگیرید تا حافظه دستگاه، حجم باتری و سیستم وای-فای.
هدف گذاری و اولویت بندی صحیح اپل برای مکبوک ایر از آغاز تاکنون با بهبودهای سالانه برای برجسته کردن نقاط قوت آن ادامه یافته، و امروز که مدل ۲۰۱۳ این لپتاپ سبک وزن را در دست داریم، از بسیاری جهات به رقبای خود فخر می فروشد.
در ادامه، با بررسی مک بوک ایر ۱۳.۳ اینچی ۲۰۱۳، همراه ما باشید.
سخت افزار
قبل از هر چیز به مشخصات کلی دستگاهی که برای بررسی در اختیار داشتیم، می پردازیم. این یک مکبوک ایر ۱۳.۳ اینچی مدل پایه است با این ویژگی ها:
پردازنده ۲ هسته ای اینتل Core i5 نسل چهارم (Haswell)، فرکانس ۱.۳ گیگاهرتز (توربو بوست برای افزایش فرکانس تا ۲.۶ گیگاهرتز)رم ۴ گیگابایت از نوع DDR3 با فرکانس ۱۶۰۰ مگاهرتزگرافیک اینتل HD 5000حافظه داخلی ۱۲۸ گیگابایت از نوع PCIeنمایشگر ۱۳.۳ اینچی با رزولوشن ۱۴۴۰ در ۹۰۰ پیکسل (روکش براق)صفحه کلید استاندارد با نور زیرینترک پد شیشه ای با پشتیبانی از جسچرهای چند لمسی، و کلیک فیزیکیدوربین FaceTime با کیفیت 720p HDوای-فای 802.11acبلوتوث 4.0پورت ها شامل یک شکاف SD کارت، دو USB 3، یک تاندربولت، و جک هدفونبلندگو های استریو مخفی زیر صفحه کلیدمیکروفون دو تایی با قابلیت حذف صدای پس زمینهابعاد ۰.۳-۱.۷ در ۳۲.۵ در ۲۲.۷ سانتی متروزن ۱.۳۵ کیلوگرم
اما همیشه چیزهایی در درون یک محصول هست که به خاطر پیچیدگی های فنی، شرکت ها فقط به صورت توصیفی روی آنها مانور می دهند. یکی از این موارد که جزو مهم ترین بهبودهای صورت گرفته در مک بوک ایر ۲۰۱۳ نیز هست، تغییر نوع حافظه ذخیره سازی از SATA به PCIe است که گفته می شود سرعت دستگاه را ۴۵٪ نسبت به مکبوک ایر ۲۰۱۲ افزایش داده. مفهوم این بهبود در عمل مساوی است با گشودن نمایشگر دستگاه و بیرون آمدن سیستم از حالت خواب تنها ظرف ۲ ثانیه. وقتی هم که مکبوک ایر را روشن می کنید، در حدود ۱۱ ثانیه بعد صفحه لاگین را جلوی خود خواهید دید. جا به جا کردن یک فایل ۱ گیگابایتی بین پوشه های سیستم نیز تنها ۴ ثانیه طول می کشد.
هر چند اعتقاد چندانی به بنچمارک ها نداریم ولی برای بررسی قدرت دستگاه، سراغ Geekbench رفتیم و می توانید نتایج تست مان را در این صفحه مشاهده کنید. با امتیاز کلی ۶۰۷۱ در گیک بنچ، مکبوک ایر ۲۰۱۳ کمی پایین از مدل ۲۰۱۲ قرار می گیرد که ۶۱۹۵ امتیاز کسب کرده بود ولی توجه داشته باشید که فرکانس پردازنده از ۱.۸ به ۱.۳ کاهش یافته و با این وصف نمی شود ناراضی بود.
حین استفاده از دستگاه، پردازنده، گرافیک و رم به خوبی از پس انجام کارهای روزانه بر می آیند، البته OS X علاقه زیادی به پر کردن رم دارد. ما سعی نکردیم از مکبوک ایر تست استرس بگیریم، ولی شاید این تنها راه برای شنیدن صدای تنها فن دستگاه بود. همان طور که می دانید اپل برای فن مکبوک ها از پره های غیرمتقارن استفاده می کند که می توانید در ویدیوی زیر (مربوط به معرفی مکبوک پرو رتینا) توضیح آن را ببینید و بشنوید.
در نتیجه استفاده از این پره های نامتقارن، حتی وقتی فن با سرعت زیاد در حال چرخش باشد صدای آن کمتر از فن های متقارن شنیده می شود. در دمای طبیعی باید تعداد تب های باز کروم به ۳۰ تا ۴۰ مورد برسد، تا فن به خودش زحمت چرخش با دور تند را بدهد. غیر از استفاده شدید از منابع سیستمی و یا موقع شارژ باتری، در شرایط دمایی مطبوع برای انسان، مکبوک ایر هم بی صدا خواهد بود.
اما برسیم به پورت های دو طرف دستگاه. مانند مکبوک ایرهای قبلی در سمت چپ جک هدفون، پورت USB 3 و پورت شارژ MageSafe 2 قرار گرفته. به جای یک میکروفون در مدل ۲۰۱۲، اینجا دو سوراخ ریز کنار جک هدفون، ورودی میکروفون های دو تایی دستگاه را تشکیل داده اند.
(۳.۳ مگابایت)
شاید ذکر یک نکته اینجا بد نباشد. در چند وقت اخیر تعدادی گزارش برق گرفتگی برای آیفون ها داشته ایم، مکبوک ها هم تمام فلزی هستند و ممکن است کاربر موقع شارژ دستگاه احساس امنیت نداشته باشد. به خصوص که بسیاری پریزهای برق در ایران، دارای اتصال به زمین نیستند و این باعث می شود ویبره خفیفی موقع شارژ دستگاه روی بدنه حس شود.
بهترین راه برای اینکه مطمئن باشید دستگاه های تان شما را با خطر برق گرفتگی روبرو نمی کنند، اول اطمینان از اصالت شارژ، دوم نگه داری آن در شرایط مناسب و استفاده از تبدیل دارای محافظ در برابر نوسان برق، و سوم تمیز نگه داشتن محل اتصال شارژر به بدنه است. این مورد آخر با توجه به طراحی خاص پورت مگ سیف ۲ شاید ضرورت نداشته باشد، ولی یک راهنمایی کلی بود که احتمالا در جاهای دیگر به کارتان می آید.
اما در سمت راست دستگاه، شکافی برای کارت SD، یک پورت USB 3، و در انتها نیز پورت تاندربولت را مشاهده می کنید. پورت ها در عین محکم بود، به راحتی قابل استفاده هستند و چیز خاصی برای گفتن درباره شان وجود ندارد.
نمایشگر
بسیاری افراد به اپل خرده می گیرند که چرا استاندارد رتینا را به مکبوک ایر ۲۰۱۳ نیاورده. شاید کاربران قدیمی مکبوک ایر کمتر در این بین قرار بگیرند، زیرا آنها با اولویت های دیگری سراغ این محصول آمده اند.
یک نمایشگر خوب چیست؟ استانداردهایی وجود دارند از قبیل بازتولید دقیق رنگ ها، امکان تنظیم شدت نور، بازتاب نور کم از روی سطح نمایشگر، زوایای دید خوب، و غیره. ولی از نظر رزولوشن، همه چیز بستگی به نوع کار شما دارد. مکبوک ایر لپ تاپ محبوب کسانی است که در درجه اول، در کنار صفحه کلید و ترک پد عالی، عمر باتری بالا و سبکی دستگاه برای شان اهمیت دارد.
مکبوک ایر قشر هدف مشخصی دارد و اپل اولویت های مشتریان جدید را در کنار نقاط قوت اصلی این محصول مد نظر قرار می دهد. وقتی یک محصول تبدیل به برند می شود، این فقط نام سازنده آن نیست که در اذهان می ماند، بلکه ویژگی های برجسته آن هم هست. پس اپل هر سال وزن کشی می کند و در این بین، امسال بهتر دیده عمر باتری و سبکی را فدای نمایشگر رتینا نکند. کیفیت رتینا برای تدوینگرها، عکاسان، گرافیست ها، و خلاصه کسانی که کارهای بصری دقیق و سنگین انجام می دهند به کار می آید، که اپل در پاسخ به نیاز آنها سری مکبوک پرو رتینا را معرفی کرده.
رتینا با وجود اینکه کیفیت تایپوگرافی را افزایش می دهد ولی تفاوت در حد انقلاب نیست. پس آنهایی که با متن سر و کار دارند (یعنی بیشتر کاربران مکبوک ایر) چیز خاصی را از دست نمی دهند. ضمنا در نظر داشته باشید کیفیت رتینا زمانی مثمر ثمر است که برنامه های سازگار با آن هم داشته باشید، چیزی که هنوز در بین کامپیوترها فراگیر نشده. همین طور ضمن دنیای وب هم هنوز ۳-۴ سالی تا هضم کردن رزولوشن های بالاتر، زمان نیاز دارد.
اگر سال آینده با همین عمر باتری ۱۲ ساعته کیفیت رتینا نیز به مکبوک ایر اضافه شود (یا لااقل مکبوک ایر رتینا نیز جزو انتخاب ها قرار بگیرد) چه بهتر، ولی انتخاب امسال، به گمان ما صحیح بوده.
نمایشگر مکبوک ایر ۲۰۱۳ از نوع LCD با سیستم نورافشان LED است. در لپ تاپ ها زوایای دید از بالا و پایین اهمیت کمتری دارند زیرا می توانید لولای نمایشگر را تنظیم کنید، با این حال زوایای دید از طرفین خوب است -البته همراه با غالب شدن کمی زردی.
در مک بوک ایر به ندرت پیش می آید که بخواهید روشنایی نمایشگر را از ۵۰ درصد بالاتر ببرید، نه نیازی هست و نه اصولا این کار برای چشم ها خوب است. پس بهتر آنکه همیشه خودتان در شرایط مختلف (روز-شب، روشن-تاریک) میزان روشنایی نمایشگر را از حداقل رو به بالا افزایش دهید تا به درصد مناسب و راحت برای چشم های تان برسید؛ نه اینکه آن را روی زیاد بگذارید و بعد از گرفتن سردرد، و خشکی و خستگی چشم، از سر اجبار پایین بیاوریدش.
در کل نمایشگر مکبوک ایر را دوست خواهید داشت، هر چند رزولوشن بالایی ندارد ولی بازتولید رنگ ها خوب است و ۱۶ سطح برای تنظیم روشنایی، پاسخگوی بخش بزرگ نیاز یک کاربر در شرایط محیطی مختلف است.
صدا
اشتباهی در انتخاب عکس نشده، شما دارید به خروجی صدای بلندگوهای این دستگاه نگاه می کنید. مک بوک ایر یکی از بی درز ترین مکبوک های اپل است. در کناره های آن خبری از شکاف برای تهویه هوا یا خروج صدا نیست. خنک سازی از طریق دریچه زیر نمایشگر صورت می گیرد و پخش صدا از میان درزهای صفحه کلید توسط دو بلندگو.
همان طور که در عکس های کالبدشکافی مکبوک ایر توسط iFixit می بینید، یکی از بلندگوها در سمت راست تقریبا زیر دکمه Enter جاسازی شده و دیگری هم تقریبا زیر دکمه Caps Lock. صدا از منافذ تمام کلیدهای این دو منطقه بیرون می زند، بنابراین احتمال اینکه موقع تایپ کردن دست تان محل خروج آن را بپوشاند، صفر است. مگر اینکه گربه یا مارمولک خانگی روی صفحه کلید لم بدهد.
برای ما صدا که داخل بدنه نیز اکو می شود، به اندازه کافی نزدیک و بلند بود که موقع تماشای فیلم نیازی به بلندگوی جدا نداشته باشیم. در اصل با قرار دادن صدا روی درجه آخر، باید از دستگاه فاصله بگیرید. بازتولید صداهای بم چنگی به دل نمی زند، ولی صداهای زیر خوب هستند.
صفحه کلید و ترک پد
(۴.۴ مگابایت)
اگر تا به حال یکی از مکبوک های اپل را نداشته اید، حتما از اینکه برخی افراد چندین سال متوالی از این محصولات استفاده کرده و نسل های مختلف آنها را می خرند، جا می خورید و از خودتان می پرسید "چرا؟ تنوع هم چیز خوبی است." اما اگر با صفحه کلید و ترک پد مکبوک ها کار کنید هم جواب سوال تان را می گیرید و هم نظرتان عوض می شود. می پرسید: «مگر آدم به خاطر صفحه کلید و ترک پد لپتاپ می خرد؟» وقتی اپل این دو را ساخته باشد، بله.
یکی از بزرگترین رازهای اپل در جذب و نگه داشتن مشتری، برخورد اول شما با محصولات این شرکت است. حسی که در اولین استفاده از صفحه کلید و ترک پد مک بوک به فرد دست می دهد، برای اپل مهم است، و بعد از آن کافی است که محصول در همه جنبه های دیگر تعادل مناسبی داشته باشد تا جذب آن شوید.
می شود گفت اپل صفحه کلید و ترک پد مکبوک ایر را عاری از ایراد خلق کرده. کلیدها سبک، چالاک، نرم و حتی خوش صدا هستند؛ هر چند نمی دانیم برای این آخری اپل هم در اتاق های مخصوص تست صدا ترتیب داده یا خیر، ولی به هر حال صدای خوش از کلید هایی که دائما ازشان استفاده می کنید، خیلی مهم تر از صدای خوش موقع اتصال صفحه کلید سرفیس به بدنه آن است. البته اپل دیگر روی این طور چیزها مانور تبلیغاتی نمی دهد.
موقع تایپ، فرقی نمی کند کجای یک کلید را لمس کنید، گوشه ها یا وسط؟ در هر دو حالت کلید پایین رفته و به جایی که باید، اصابت می کند تا متن مورد نظر تایپ شود. یک نکته مهم در طراحی ارگونومیک مکبوک ایر وجود دارد که لذت تایپ با آن را به مراتب بیشتر از مکبوک پرو ها می کند، یادمان باشد در بخش آخر این بررسی به آن بپردازیم.
سنسور تشخیص روشنایی محیط که سمت چپ دوربین قرار دارد و تقریبا با چشم غیرمسلح قابل تشخیص نیست، وظیفه تنظیم خودکار نور زیر کلیدها را دارد. البته به محض تشخیص و روشن کردن نور، خودتان هم می توانید شدت آن را تغییر دهید. در اکثر موارد ۳۰ تا ۴۰ درصد کافی است.
اما برسیم به ترک پد مکبوک ایر.
آلومینیوم به کار رفته در بدنه مکبوک ها هر چند کمی پوک است، حس خوبی را کاربر می دهد، اما این حس تا وقتی خوب می ماند که انگشت خود را روی ترک پد شیشه ای این محصولات نکشیده باشید. بعد از آن، حتی تصور اینکه ترک پد از جنسی دیگر -مثلا آلومینیوم یا پلاستیک- ساخته می شد، دیوانگی به نظر می رسد و حس خوب آلومینیوم محو می شود.
شیشه پایدارترین متریال پرکاربرد روی زمین است. فلزات هم خم می شوند و هم شکسته، ولی شیشه دو حالت بیشتر ندارد: یا سالم یا شکسته. برای خارج کردن آن از قالب اصلی اش، یا باید به آن گرما داد یا صدها سال صبر کرد تا در اثر عوامل طبیعی محیط پیرامون، دچار خمیدگی شود. از این رو پر بی راه نیست اگر بگوییم که یک شیشه صاف، اگر در اثر صدمه فیزیکی یا شیمیایی دچار تغییر نشود، تا آخر عمر مفید یک دستگاه بدون ذره ای تغییر باقی خواهد ماند، و برای همین هم مناسب ترین ماده برای استفاده در سطح مهمی مثل ترک پد لپ تاپ است.
کار با ترک پد شیشه ای مکبوک ایر به کار با تمام قابلیت های برخی لپتاپ ها می ارزد و اعتیاد آور است. یک بار امتحانش کنید، تا در جادو فرو بروید و دیگر لمسی نبودن نمایشگر را یک نقص ندانید. این دقیقا همان هدف اپل بوده، که بعد از کار با ترک پد و البته صفحه کلید، سایر محصولات رقبا چنگی به دل نزنند.
شاید در وهله اول ترک پد به نظرتان ثابت برسد، ولی این طور نیست. اولین بار که کمی فشار به آن وارد کنید، به اندازه یک میلیمتر پایین می رود و صدای تق می دهد. در اصل با فشار روی نیمه پایینی ترک پد، کل این قطعه مثل یک دکمه فیزیکی عمل می کند. جالب است که جسچرها اینجا هم به کار می آیند، یعنی فشار دادن یک انگشتی و دو انگشتی ترک پد فرق دارند. اولی کلیک است و دومی راست کلیک.
آیا نمایشگر مکبوک ها باید لمسی شود؟ این سوال را اینجا مطرح کردیم زیر پاسخ لا به لای سطرهای بالاتر است. کسانی که می گویند مکبوک ها باید لمسی شوند، شاید ندانند ولی چند مفهوم دیگر هم از کنار حرف شان بیرون می زند. انگار که ترک پد بی نظیر این دستگاه را نادیده گرفته باشند، و بدون اشاره به لزوم بازطراحی کل OS X و هماهنگ سازی آیکون ها و کلیدها و پنجره ها با سر انگشت انسان، فقط به دنباله روی از دنیای ویندوز ۸ رای داده باشند.
با ترک پدی که شرحش رفت، مکبوک ها مدت ها است که لمسی شده اند. شاید باید بقیه را هم خبر کرد. جالب است بدانید آنچه امروزه به قابلیت چند لمسی معروف شده و به لطف آیفون و آیپد در تمام تلفن های هوشمند و تبلت ها به نوعی حضور دارد، ماحصل تحقیق جانی آیو و تیمش بر روی توسعه همین ترک پد مکبوک ها بوده. پس فعلا نیازی به لمسی سازی دوباره (!) مکبوک ها، نیست.
عمر باتری
به جای مهم داستان رسیدیم. می دانید که شرکت ها همیشه در معرفی محصولات شان اغراق می کنند. برای همین توصیه می شود که فقط روی ۷۰٪ عمر باتری اعلام شده توسط سازنده، حساب کنید. با این وصف آیا مکبوک ایر یک لپ تاپ تمام روز هست یا خیر؟ پاسخ، بستگی دارد به نوع استفاده شما و البته مشخصات دستگاه تان. دستگاهی که ما بررسی کردیم، عمر باتری خیره کننننده ای (!) داشت ولی احتمالا آپشن های بالاتر (با پردازنده قوی تر، رم و حافظه بیشتر) کمی ضعیف تر ظاهر خواهند شد.
اگر در طول روز بیش از ۱۲ ساعت کار کامپیوتری دارید، اگر در تمام ساعات فشار زیادی به دستگاه می آورید، اگر همیشه نور نمایشگر روی ۸۰ درصد است (تجویز دکتر: عینک آفتابی)، مکبوک ایر یک لپ تاپ تمام روز نیست. هیچ لپ تاپ دیگری هم نیست. اما لااقل "مکبوک ایر ۲۰۱۳ در شرایط فشار" دو برابر "سایر لپ تاپ ها در شرایط استفاده سبک" به شما کار می دهد، و این مایه قوت قلب است.
تصور کنید که با وای-فای همیشه روشن و نور نمایشگر بین ۴۰ تا ۵۰ درصد (بسته به شرایط نور محیط)، حداقل استفاده پیوسته ما برای وبگردی با کروم، به ۱۱ ساعت بالغ شد. برای تماشای ویدیو با وای فای روشن، نور را روی ۶۰ درصد و صدا را روی ۷۰ درصد تنظیم کردیم و سه گانه ارباب حلقه ها را پشت سر هم دیدیم، جای شما خالی بود. تنها موردی که از دست دادیم، اسامی عوامل فنی قسمت آخر این سه گانه بود.
اگر از کروم زیاد استفاده می کنید باید مراقب افزونه های نصب شده روی آن باشید، چراکه برخی شان گاه دیوانه می شوند و به جان منابع سیستمی می افتند. اما در مرور عادی وب با کروم واقعا ترسی از اتمام ناگهانی باتری نخواهید داشت. اگر هم با سافاری وبگردی می کنید، که کمتر جای نگرانی است چرا که در مصرف انرژی بهینه تر از کروم است.
بخش بزرگی از استفاده مداوم با یک بار شارژ باتری، به میزان روشنایی نمایشگر بر می گردد. بنابراین وقتی که لازم الشارژ شدید، از بین ۱۶ سطح روشنایی ۳ یا ۴ را انتخاب کنید تا دستگاه مدت بیشتری دوام بیاورد.
به این مورد هم اشاره کنیم که مکبوک ایر ۲۰۱۲ باتری ۷.۳ ولتی با ظرفیت ۶۷۰۰ میلی آمپر داشت ولی مدل ۲۰۱۳ باتری ۷.۶ ولتی با حداکثر ظرفیت ۷۱۵۰ میلی آمپر دارد. بنابراین بهبود عمر باتری فقط به پردازنده Haswell بر نمی گردد. اما متاسفانه این افزایش ظرفیت باتری ها، بلای جان محصولات جدید شده و ظرفیت واقعی باتری آنها زودتر از نسل های قبلی کاهش می یابد. بنابراین لااقل از کالیبره کردن ماهانه باتری، غافل نشوید تا این اتفاق دیرتر به چشم بیاید.
نکته. اپل در پاییز نسخه جدید OS X به نام Mavericks را به طور رسمی برای کاربران عرضه خواهد کرد. صفحه پیش نمایش آن در سایت اپل خبر از تغییراتی چند می دهد ولی جذاب ترین تغییرها در بخش بهینه سازی مصرف انرژی و بهبود عملکرد صورت گرفته، دو موردی که به خاطر اهمیت زیادشان از دید اپل، یک صفحه اختصاصی تحت عنوان Advanced Technologiesهم دارند که بد نیست سری به آن بزنید. احتمالا با نصب ماوریکس و به لطف تکنولوژی های پیشرفته آن، شاهد بهبود مناسبی در عمر باتری مکبوک ایر نیز خواهیم بود.
اشاره به دو ایراد منتسب به مکبوک ایر ۲۰۱۳
وای-فای. بخش پلاستیکی پشت بدنه، آنتن وای-فای است. در بررسی ما، قبل و بعد از نصب به روز رسانی شماره ۱ اپل برای مک بوک ایر ۲۰۱۳ (که هدف از ارائه آن رفع چند باگ از جمله ناپایداری وای فای بود)، وای فای جداگانه تست شد، آن هم با ۲ مودم مختلف. در هر دو مورد، مشکلی ندیدیم. در اصل، دانلود آپدیت های اولیه که حجمی حدود ۷۰ مگابایت داشتند، در روزی با اینترنت لنگری ایران انجام گرفت که حدود ۳۰ دقیقه به طول انجامید. ولی نتیجه محکم، و وای-فای خلل ناپذیر بود.
حتی برای بررسی ادعای گیزمودو در مورد احتمال نقص فنی یا ضعیف بودن آنتن وای-فای، علاوه بر استفاده روی میزهای مختلف، آن را در حال حرکت، در فاصله ای دور از روتر، روی تخت خواب و حتی روی فرش هم تست کردیم ولی نتوانستیم سناریویی برای فیلم خودمان با نام کاملا اصیل Kill Wi-Fi پیدا کنیم. وای-فای 802.11ac بسیار نافذ و چسبنده است و ادعای مشکل سخت افزاری در آنتن مک بوک ایر، مضحک. امیدواریم وای فای ac خیلی زود به تمام دستگاه ها و روترها گسترش یابد.
خاموش شدن ناگهانی نمایشگر. این مورد چند باری در طول بررسی دستگاه برای مان رخ داد. دلیل آن مشخص نیست و البته چیز آزاردهنده و پر تکراری هم نیست. شاید هر دو سه روز، یک بار با آن مواجه شده باشیم. احتمالا یک باگ در سیستم عامل است که در شرایطی خاص خودش را نشان می دهد و ربطی به قطعات دستگاه ندارد.
طراحی و ارگونومی
(۳.۲ مگابایت)
بدون اینکه خواسته باشیم از غنای این بخش کم کنیم، در سرتاسر متن اشاره هایی به طراحی دستگاه کردیم. انتخاب مواد و استفاده از آنها هوشمندانه صورت گرفته. ترک پد شیشه ای و کلیدها که جنس آنها از پلاستیک است، هم حس و هم کارایی خوبی را به نمایش می گذارند.
طراحی (دیزاین) محصول، چیزی فراتر از ظاهر است. مکبوک ایر اکنون دیگر چهره ای شناخته شده دارد، البته هنوز در اولین برخورد شما را تحت تاثیر قرار می دهد ولی هر چه بگذرد خواهید فهمید که این تاثیر از جنس کارایی است، نه زیبایی ظاهری. در اصل دیزاین، همه چیز است. طرز کار یک دستگاه است، چیزهایی است که سبک استفاده از آن را تعریف می کند. دیزاین یعنی کل تجربه کار با یک دستگاه.
واقعا آنچه سبک کار با وسیله ای را تعیین می کند، چه چیزی جز دیزاین آن است؟ وقتی شما محصولی می سازید که صفحه کلید آن، پنبه است (توصیفی که نوازنده ها برای نرم بودن سازشان استفاده می کنند)، در اصل دارید با پنبه سر خشونت فیزیکی به خاطر آشفتگی حسی از کار با کلیدها را می بُرید. وقتی ترک پد شیشه ای است و نه سوهان روح، در اصل کاربر هم دست خودش را با سوهان اشتباه نمی گیرد و برای فرار از ترک پد رو به استفاده از موس نمی آورد.
شاید بشود یک دسته بندی من-در-آوردی برای لپ تاپ هایی فاقد نمایشگر لمسی خلق کرد که بر اساس نوع وارد کردن دستورات و فرامین کاربر است -که آن نیز وابسته به کارکرد دستگاه برای فرد است. از این منظر لپ تاپ ها دو دسته اند: اولی که ساخته شده برای استفاده صرف از ترک پد و جسچرها، صفحه کلید و شورت کات ها؛ و دومی که همیشه باید یک موس به آن وصل باشد زیرا در اصل برای کارهای دقیق خریداری شده.
مکبوک ایر در دسته اول قرار می گیرد، ساخته شده برای تبعید موس به جایی دور دست. بنابراین دیزاین این محصول توسط یک هدف مشخص هدایت شده: آسان سازی تایپ با کلیدها و لمس ترک پد. (چیزهایی که در دسته بندی دوم، هدف نیستند و در نتیجه دیزاین را هم تحت تاثیر قرار می دهند.)
خب برای تایپ آسان نیاز به چه داریم؟ یک کیبورد ارگونومیک، با کلیدهای نرم که فواصل مناسبی از هم دارند. معمولا دسته دوم لپتاپ ها که در بالا به شان اشاره شد، صفحه کلید عالی ندارند زیرا بدنه به خاطر نیاز به تغذیه پردازنده قوی تر برای کارهای دقیق تر، پر از باتری شده. اغلب نیز سطح رویی چنین لپ تاپ هایی، یعنی جایی که صفحه کلید قرار دارد، افقی است و لبه ای که دست روی آن استراحت می کند، ارتفاع زیادی از سطح میز دارد. اما مکبوک ایر چطور؟
مکبوک ایر از نظر راحتی موقع تایپ، عالی است. شاید خیلی ها بگویند که این دیگر آن اولترابوکی که جابز از پاکت مدارک در آورد نیست و لپ تاپ های باریک تر و سبک تر هم به بازار آمده اند. باریکی و سبکی مسابقه ای است که خود اپل راه انداخته، اگر لازم باشد می تواند در آن مقام اول را کسب کند. با این حال درست است، با این حقیقت نمی جنگیم که لپ تاپ هایی باریک تر از مک بوک ایر نیز به بازار آمده اند.
شاید مک بوک ایر در بحث زیبایی بصری، ضخامت کلی و حتی وزن، به محصولی مثل آتیوبوک ۹ پلاس سامسونگ یا وایو پرو ۱۳ سونی ببازد، ۱.۷ سانتی متر در مقابل ۱.۴ سانتی متر، ۱.۳۵ کیلو در مقابل ۱ کیلو؛ ریاضیاتی در حد دبستان
.: Weblog Themes By Pichak :.
آخرین مطالب
پيوندهای روزانه
آرشیو مطالب
لینک های مفید
امکانات وب