تبادل لینک هوشمند 
دو ماهواره جدید علمی در حال آماده‌سازی برای پیوستن به ناوگانی از کاوشگرهای رباتیک مریخ هستند تا به تعیین دلیل پایان متفاوت سیاره‌ای تا به این اندازه شبیه زمین در منظومه شمسی کمک کنند.
ماموریت مدارگرد مریخ هند که اولین ماموریت میان‌سیاره‌ای این کشور بوده، قرار است در روز پنجم نوامبر (14 آبان) از مرکز فضایی ساتیش داوان در سریهاریکوتای هند به فضا ارسال شود.
این ماهواره که به عنوان جاده صاف‌کنی برای آزمایش فناوری‌های این کشور به منظور پرواز به مدار و برقراری ارتباط با مریخ ثبت شده، در پی ماموریت موفقیت‌آمیز کاوشگر مریخ چاندرایان-1 هند پرتاب خواهد شد که توانسته بود مولکولهای آب را در خاک ماه کشف کند.
ماموریت مدارگرد مریخ از اهداف علمی بلندپروازانه دیگری نیز برخوردار بوده که از آن جمله می‌توان به تحقیق در مورد وجود متان در جو سیاره سرخ اشاره کرد. در زمین این ماده ارتباط زیادی با حیات داشته است.
متان که همچنین توسط فرآیندهای غیرزیستی نیز قابل تولید بوده، ابتدا یک دهه پیش در جو سیاره مریخ شناسایی شده بود.
البته سنجشهای جدید انجام شده توسط کاوشگر کنجکاوی ناسا تنها نشانگر مقادیر بسیار کمی از این گاز بوده که باعث سردرگمی دانشمندان شده است چرا که این گاز باید حدود 200 سال بر روی این سیاره باقی مانده باشد.
ماموریت مدارگرد مریخ هند همچنین به بررسی ویژگی‌های سطحی مریخ و ترکیبات معدنی آن خواهد پرداخت.
در ماه نوامبر همچنین فضاپیمای تکامل ترکیبات فرار و جو مریخ (ماون) ناسا قرار است به فضا پرتاب شود.
ماون بر جو نازک مریخ تمرکز خواهد داشت اما بجای شکار متان بیشتر برای کمک به دانشمندان در بررسی چگونگی از بین رفتن جو آن که زمانی تصور می‌شد از جو زمین ضخیمتر بوده، طراحی شده است.
به گفته محققان، ماون قرار است بر درک تاریخچه جو مریخ، چگونگی تغییر آب‌وهوا در طول زمان و تاثیر آن بر تکامل سطح و سکونت‌پذیری بالقوه آن حداقل توسط میکروبها تمرکز داشته باشد.
این فضاپیما قرار است در روز 18 نوامبر(27 آبان) از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کارناوال در فلوریدا به فضا پرتاب شده و در 22 سپتامبر 2014(31 شهریور 1393) یعنی یک روز پس از ورود فضاپیمای هند به سیاره مریخ برسد.
این فضاپیماها به دو کاوشگر و دو مدارگرد ناسا و یک ماهواره سازمان فضایی اروپا که در حال حاضر به بررسی این سیاره مشغولند، خواهند پیوست.
.: Weblog Themes By Pichak :.