دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی در دستاورد بزرگی برای پیوند عضو نشان دادهاند که یک جفت ریه پس از مرگ اهدا کننده تا چهار ساعت زنده میماند.
برخلاف سایر اعضای بدن، هوای باقی مانده در ریهها از فاسد شدن آنها جلوگیری میکند.
محققان در یک پژوهش پیشگامانه چهار میلیون دلاری، ریههای افرادی را که بطور ناگهانی در خانه درگذشته بودند را با پمپاژ هوا در آنها در ساعت اولیه مرگ بازیابی کردند.
بر اساس پیشبینی کارشناسان، این رویکرد میتواند به دهها هزار پیوند بیشتر در سال منجر شده و راه را برای آزمایشات بر روی بخشهای دیگر بدن هموار کند.
پیش از این جراحان بر این باور بودند که نمیتوان اندام افراد مرده را بازیابی کرد.
از آن جا که تنها دو تا سه درصد افراد در شرایط مناسب برای اهدای عضو میمیرند، پیوند ریه به ندرت اتفاق افتاده و پزشکان اغلب به بیماران میگویند که نباید امیدوار باشند.
اما رویکرد جدید میتواند به کوتاه شدن لیست انتظار پیوند ریه که سالانه باعث مرگ هزاران تن شده، کمک کند.
محققان در یک پژوهش در حال انجام سه ساله، از یک پمپ برای تزریق مقدار کمی هوا به ریههای فردی که در خانه مرده و هنوز به بیمارستان منتقل نشده بود، استفاده کردند.
هنگامی که جسد به بیمارستان رسید، ریهها هنوز کار میکردند.
سلولهای ریه به خون برای تامین اکسیژن متکی نیستند و هنگامی که قلب از تپش میافتد، محققان از اکسیژن باقی مانده در کیسهها و راههای هوا استفاده کردند.
در مجموعه آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات، محققان نشان دادند که ریهها برای حدود یک ساعت یا در صورت تهویه برای چهار ساعت پیش از سرد شدن برای پیوند زنده میمانند.
در حال حاضر تنها 15 تا 20 درصد از ریههای اهداشده قابل استفاده هستند چرا که اغلب مشکلات بوجود آمده در طول بستری شدن اهداکننده در بیمارستان باعث آسیب دیدن این اندام شده است.
تنها 1700 پیوند ریه در سال انجام شده که در مقایسه با آن نزدیک به 11 هزار پیوند کلیه از اهداکنندگان مرده صورت میگیرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.