فیزیکدانان دانشگاه دورهام مدعی حل یکی از معماهای ماده تاریک شدند.

 این محققان به ارائه شبیه‌سازیهای جدید با ابررایانه پرداخته‌اند که نشان می‌دهد جهان محلی ما چگونه از زمان انفجار بزرگ در 13.8 میلیارد سال قبل تاکنون رشد کرده است.

به ادعای دانشمندان ، شبیه‌سازیهای آنها که هاله‌هایی از ماده شکل‌گرفته در زمان تولد جهان را نمایش می‌دهند، می‌توانند شاهدی از ماده گریزان باشند. هاله‌ها توده‌هایی از ماده تاریک هستند که اطراف هر کهکشان شناخته شده را دربرگرفته‌اند.

نظریه کیهان‌شناختی پیش‌بینی می‌کند محله کیهانی ما باید با میلیونها هاله کوچک حاوی چندین کهکشان همراه باشد اما تنها چند 10 کهکشان کوچک در اطراف کهکشان راه شیری مشاهده شده‌اند.

به گفته محققان، ماده تاریک کلید کل دانش انسان در مورد کهکشانهاست، اما هنوز ماهیت دقیق آن مشخص نشده است. درک چگونگی شکل‌گیری کهکشانها می‌تواند به درک اسرار ماده تاریک کمک کند.

یکی از بزرگترین معماها، عدم وجود کهکشان در هر هاله است.

محققان دورهام بر این باورند که شبیه‌سازیهای آنها می‌تواند به این معما پاسخ داده و با صراحت به نمایش چگونگی و چرایی عدم موفقیت میلیونها هاله اطراف راه شیری و همسایه آن آندرومدا،‌ در تولید کهکشان بپردازد.

به گفته آنها، گازی که باید کهکشانها را ایجاد کند توسط گرمای اولین ستارگان شکل‌گرفته در جهان، سترون شده و از سرد شدن و تبدیل آن به ستاره جلوگیری شده است.

این در حالیست که چند هاله توانسته‌اند از این کوره کیهانی با رشد زودهنگام و سریع گذر کرده و گاز خود را برای تشکیل کهکشانها حفظ کنند.

محققان دریافتند که بیشتر هاله‌های ماده تاریک از چند نمونه‌ای که با نور ستارگان روشن شده‌اند، متفاوتند. آنها با استفاده از شبیه‌سازی‌های خود دریافتند اگر نظریه‌ها در مورد ماده تاریک درست باشد، جهان اطراف ما باید مملو از هاله‌هایی باشد که موفق به تولید کهکشان نمی‌شوند.

دکتر تیل ساوالا از موسسه کیهان‌شناسی محاسباتی دانشگاه دورهام می‌گوید، این پژوهش برای اولین بار به شبیه‌سازی تکامل گروه محلی کهکشانها پرداخته است. این گروه شامل بیش از 54 کهکشان از جمله راه شیری و آندرومدا است.

شبیه‌سازی فوق توسط ماشین کیهان‌شناسی انجام شد که بخشی از تاسیسات ابرمحاسباتی ملی DiRAC برای پژوهش در فیزیک نجومی و فیزیک ذرات است.

ماشین کیهان‌شناسی که در دانشگاه دورهام واقع شده، بیش از 5000 برابر قدرت محاسباتی بیشتری نسبت به رایانه‌های عادی داشته و همچنین حافظه آن 10 هزار برابر بیشتر است.

این نتایج در نشست ملی نجوم انجمن سلطنتی نجوم در پورتسماوث ارائه شد.