جنگ تاریخچه ای طولانی دارد که به روزهای آغازین سپیده دم پیدایش انسان باز می گردد. ارتش ها نیز مسیری طولانی را از زمان سلاح هایی مانند نیزه و یا تیر و کمان پشت سر گذاشته اند تا به سلاح های کشتار جمعی رسیده اند و گویی عطش "توانایی کشتن" سیری ندارد!

به گزارش "گروه فناوری و آی تی" عصر ایران، تحولات و پیشرفت فناوری با ظهور هواپیماهایی سریع‌تر، جنگ افزارهایی با هدایت لیزری و هواپیماهای بمب افکن بدون سرنشین همراه بوده است. در ادامه این مطلب برخی از فناوری هایی که میدان های جنگ جهان را دگرگون کرده اند را معرفی می کنیم.

هواپیمای بدون سرنشین

هواپیماهای بدون سرنشین نظامی به ارتش ها این امکان را می دهند تا عملیات مختلف تهاجمی، شناسایی، جاسوسی و ... را بدون آن که جان کسی در معرض خطر قرار بگیرد کیلومترها دورتر از خطوط مقدم جنگ انجام دهند. از آن جایی که جان خلبان این هواپیماها تهدید نمی شود تعداد تلفات جنگی نیروهای نظامی کاهش می یابد.

فناوری پرواز با سیم

فناوری پرواز با سیم، کنترل های "پرواز دستی" را با یک رابط کاربری الکترونیکی که از سیگنال های تولید شده توسط یک رایانه و انتقال آنها با سیم به مکانیزم های کنترل حرکت سود می برد، جایگزین کرده است. معرفی سیستم های پرواز با سیم در هواپیما هدایت و کنترل رایانه ای دقیق‌تر را امکان پذیر کرده است. به عنوان مثال، سیستم های پرواز با سیم می توانند به صورت اتوماتیک در تثبیت هواپیماها نقش داشته بدون آن که نیازی به دستورات دستی خلبان باشد.

زیردریایی

زیردریایی ها یا کشتی های زیرآبی که قابلیت حمله به کشتی های دشمن را داشتند انقلابی در جنگ های دریایی ایجاد کردند. نخستین حمله موفق یک زیردریایی در جنگ طی نبردهای داخلی آمریکا -که از 1861 تا 1865 طول کشید- انجام شد. در فوریه 1864، زیر دریایی سی‌اس‌اس اچ.ال. هانلی، کشتی یو‌اس‌اس هاوستانیک را در آب های کالیفرنیایی جنوبی غرق کرد.  امروزه، زیردریایی های نظامی برای حمل موشک، انجام عملیات شناسایی، پشتیبانی حملات زمینی و ایجاد محاصره به کار گرفته می شوند.

موشک تاماهاوک

تاماهاوک نوعی موشک کروز دوربرد است که برای پرواز در ارتفاعات بسیار کم با سرعت بالا طراحی شده است. بر همین اساس، تاماهاوک می تواند اهداف سطحی مختلفی را هدف قرار دهد. این موشک که از "پیشرانه جت" نیرو می گیرد برای نخستین بار در عملیات توفان صحرا در سال 1991 (علیه عراق) به کار گرفته شد. موشک تاماهاوک با سرعت حدود 880 کیلومتر حرکت و از گیرنده جی پی اس برای شناسایی دقیق‌تر اهداف خود استفاده می کند.

هواپیمای رادارگریز

هواپیماهای رادارگریز همان گونه که از نام آنها مشخص است به خلبانان جهت شناسایی نشدن در آسمان کمک می کنند. در شرایطی که هواپیماها به طور کامل قابلیت پنهان ماندن از تشخیص رادار را ندارند، هواپیماهای رادارگریز از طیف وسیعی از فناوری های پیشرفته برای کاهش بازتاب هواپیما، طیف فرکانس رادیویی و انتشار امواج رادار و فروسرخ استفاده می کنند. فناوری رادارگریزی احتمال یک حمله موفق را افزایش می دهد زیرا دشمنان شرایط سخت‌تری را برای شناسایی، ردیابی و دفاع در برابر این قبیل هواپیماها تجربه می کنند.

توسعه فناوری رادارگریزی احتمالا در آلمان و طی جنگ جهانی دوم آغاز شد. با این وجود، برخی از مشهورترین نمونه های مدرن این فناوری هواپیماهای رادارگریز آمریکایی شامل اف-177 نایت هاوک، اف-35 لایتنینگ، اف-22 رپتور و بی-2 اسپریت می شوند.

جنگ افزار فضایی

جنگ افزارهای فضایی طیف وسیعی از کلاهک ها که می توانند به اهداف مختلف در کره زمین از فضا حمله کنند، رهگیری و غیر فعال کردن حرکت موشک ها در فضا و یا نابود کردن سیستم ها و ماهواره ها در مدار را شامل می شوند.

طی جنگ سرد، آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق در نتیجه افزایش تنش های سیاسی توسعه جنگ افزارهای فضایی را دنبال کردند. در شرایطی که نظامی کردن فضا همچنان بحث برانگیز باقی مانده است، آمریکا، روسیه و چین جنگ افزارهای ضد ماهواره ای را توسعه داده اند. چندین آزمایش این کلاهک ها در نابودی ماهواره ها در مدار موفق بوده اند که از آن جمله می توان به آزمایش موشک ضد ماهواره ای چین در سال 2007 اشاره کرد که یکی از ماهواره های آب و هوایی از کار افتاده این کشور را نابود کرد.

جنگ افزار هسته ای

بمب های هسته ای مخرب‌ترین سلاح نوع بشر محسوب می شوند. این کلاهک ها نیروی مخرب خود را از واکنش های هسته ای دریافت می کنند که مقادیر قابل توجهی انرژی انفجاری را آزاد می کنند. نخستین بمب های هسته ای توسط فیزیکدانان فعال در "پروژه منهتن" و طی جنگ جهانی دوم توسعه داده شدند. 

پروژه منهتن که در سال 1939 آغاز شد یکی از مشهورترین برنامه های پژوهشی محرمانه شناخته می شود. نخستین بمب هسته ای در شانزدهم ژوییه 1945 طی آزمایش "ترینیتی" در پایگاه هوایی آلاموگوردو در نیو مکزیکو منفجر شد. این انفجار ابر قارچی عظیمی را ایجاد کرده و نیروی آن معادل بیش از 15 هزار تن تی‌ان‌تی بود.

در آگوست 1945، دو بمب هسته ای در شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن منفجر شدند که اگرچه در پایان گرفتن جنگ جهانی دوم موثر بودند اما آغازگر دهه ها ترس جهانی از نابودی هسته ای نیز نام گرفتند. تا به امروز، بمباران هیروشمیا و ناکازاکی تنها موارد استفاده از جنگ افزارهای هسته ای در جنگ بوده اند.