محققان اين پروژه براي تنظيم دستگاه و ايجاد تعادل لازم ميان جريان مورد استفاده برق و سرعت انتقال دارو دست به ابتكار عمل جالب توجهي زده‌اند. آنها نمودارهاي فشار مختلفي براي اين دستگاه طراحي كرده‌اند كه با تكيه بر آن تعادل مورد نياز به دست مي‌آيد. دستگاه در دو مرحله مختلف كار انتقال دارو به بدن را انجام مي‌دهد كه شامل مرحله پرفشار، ايجاد شكاف در پوست و رسيدن به عمق مورد نظر در آن و در ادامه مرحله جريان كم فشار انتقال دارو مي‌شود كه به اين ترتيب دارو به بافت مورد نظر مي‌رسد. از آنجا كه كيفيت پوست افراد ممكن است با يكديگر متفاوت باشد، اين امكان نيز فراهم شده است كه با اعمال تغييراتي در تنظيمات دستگاه، فشار متناسب با پوست بيمار انتخاب و سپس عمل انتقال دارو صورت گيرد. كاترين هوگان از دپارتمان مهندسي مكانيك دانشگاه MIT و از محققان پروژه مي‌گويد: قابليت‌هاي مختلف اين دستگاه، بخصوص امكان تغيير جريان برق و سرعت انتقال دارو از مهم‌ترين جنبه‌هاي اين فناوري نوين به شمار مي‌آيند. تصور كنيد كودك بيماري در برابر شماست و قصد داريد با استفاده از اين روش نوين داروي مورد نظر را به بدنش تزريق كنيد. قطعا در چنين شرايطي به فشار چندان زيادي نياز نخواهيد داشت. حال آن‌كه براي بيماران بالغ اوضاع فرق مي‌كند. اين مزيت مهم مي‌تواند برگ برنده دستگاه در به كارگيري آن در مراكز درماني ويژه كودكان باشد.يكي ديگر از مزاياي اصلي به كارگيري اين فناوري نوين، به حداقل رساندن خطر ايجاد جراحت در پوست بيمار در زمان انتقال دارو به بدن است. در روش فعلي به‌كارگيري سوزن آمپول، اين امكان وجود دارد كه پوست بيمار به هنگام ورود سوزن دچار جراحات سطحي شود. اين نگراني بيشتر در كودكان ديده مي‌شود. اما با به‌كارگيري اين دستگاه جديد ديگر خبري از اين نگراني نخواهد بود. بر اساس برآوردهايي كه از سوي مركز كنترل و پيشگري بيماري آمريكا صورت گرفته است، سالانه تا 385 هزار مورد جراحات تصادفي مربوط به تزريق دارو به بيماران با استفاده از آمپول‌هاي فعلي گزارش مي‌شود. اين آمار تنها مربوط به آمريكاست و بدون شك با در نظر گرفتن آمارهاي جهاني، اهميت استفاده از روش‌هاي نوين نظير دستگاه ساخته شده توسط محققان دانشگاه MIT بيش از گذشته روشن مي‌شود. محققان دانشگاهMIT به اين نكته نيز اشاره مي‌كنند كه استفاده از اين روش براي آن دسته از بيماراني كه مجبورند در طول هفته چند بار عمل تزريق دارويي را انجام دهند مزاياي ملموس‌تري دارد. گذشته از آن، اين محققان توصيه مي‌كنند آن دسته از بيماراني كه بر اساس مجوز صادر شده از سوي پزشك خود به تنهايي عمل تزريق دارو را انجام مي‌دهند بتدريج به اين روش نوين روي آورند تا نگراني مزمن ناشي از تحمل درد سوزن در آنها از ميان برود.

گرچه اين روش نوين مزاياي قابل توجهي در مقايسه با روش‌هاي فعلي دارد اما برخي اين پرسش را مطرح مي‌كنند، آيا از اين تكنيك جديد مي‌توان در انتقال دارو به نقاط حساس بدن نظير چشم‌ها نيز بهره برد؟ محققان دانشگاه MIT براي ايجاد اطمينان لازم در افرادي كه چنين فناوري‌هايي را دنبال مي‌كنند دست به انجام آزمايش‌هاي جالب توجهي زده‌اند. آنها با استفاده از اين دستگاه داروهاي خاصي را مستقيما به شبكيه چشم چند بيمار تزريق كرده‌اند. همچنين آنها از اين روش براي انتقال دارو به بافت‌هاي بسيار حساس گوش مياني و داخلي نيز استفاده كرده‌اند، حال آن‌كه در حال حاضر با استفاده از آمپول‌هاي فعلي چنين كاري عملا بسيار خطرناك است.يكي ديگر از نكات جالب توجه اين فناوري نوين، امكان تزريق داروهايي است كه نه به شكل مايع بلكه در قالب پودر هستند. اين مزيت بخصوص در كشورهاي درحال توسعه كه هزينه‌هاي مربوط به نگهداري (خنك نگاه داشتن) واكسن‌ها بالاست بيشتر به چشم مي‌آيد. در حالي كه سالم نگه داشتن واكسن‌هاي مايع كار پرهزينه و حساسي است، استفاده از اين داروها به شكل پودر تقريبا هزينه‌اي به همراه ندارد. از اين رو محققان استفاده از اين تكنيك نوين در نقاط مختلفي از جهان از جمله نواحي فقيرنشين آفريقا را توصيه مي‌كنند.