برای کارشناسان و تحلیل گران نظامی کاملا مشخص است که رزمایشهایی از این دست تنها برای افزایش توان رزمی و لجستیک نیروها برگزار میشود و تنها بخشی از توان دفاعی یک کشور محسوب میشود و قطعا سلاح و برنامه هایی نیز برای روز مبادا وجود دارد که تنها در "ضرورت خاص" مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

برگزاری رزمایشهای نظامی با این وسعت تا کنون شاید تنها در توان کشورهای فرامنطقه ای بود و برخی کشورهای مرعوب تنها با مجوز پدرخوانده های خود امکان مشارکت نمایشی در بخشهایی از آنرا داشتند اما برگزاری یک رزم کامل دفاعی با تجهیزات "واقعی" و "بومی" در منطقه بسیاری از کارشناسان و کشورها را در سکوت محض فرو برده است.

در نخستین نگاه شاید بنظر برسد  ‌نیروهای مسلح ایران با برگزاری رزمایش بزرگ محمد رسول الله(ص) در منطقه‌ای فراتر از گذشته قدرت دفاعی خود را برخ میکشند اما از نظر کارشناسان نظامی و لجستیک، دست بلند و افزایش برد نیروهای مسلح ایران در عین تحریمها، نشان از وجود سرچشمه های "خودجوش پشتیبانی داخلی" است که خب البته برای برخی کشورها که از تجهیزات نظامی تنها خرید و پول دادن را میدانند قطعا قابل درک نیست.

برگزاری این تمرین نظامی مشترک بین 4 نیروی هوایی، زمینی، دریایی و پدافند در منطقه ای که مهمترین آبهای آزاد جهان یعنی از شرق تنگه هرمز تا شمال اقیانوس هند و مدار۱۰ درجه را شامل می‌شود اهمیت بسیاری دارد زیرا یک سوم تجارت دنیا در این منطقه صورت می‌گیرد.هماهنگی و یکپارچگی نیروهای مسلح (هوایی، زمینی، دریایی و پدافندی) در رزمی که توسط قرارگاههای مشترک برنامه ریزی شده، گوشه ای از توان پاسخگویی سریع و چالاکی نظامی است که یکی از بهترین دستاوردهای ستادهای فرماندهی با تجربه سالهای دفاع مقدس است.

در نگاه کارشناسان داخلی که سیر تحول سخت افزار و جنگ افزارهای ایرانی را دنبال میکنند، برنامه قدرتمند و ساختار یافته تجهیز بومی نیروهای مسلح کاملا ملموس است اما نمایش این تجهیزات در بعد جهانی با تمرکز رسانه های بیگانه، تعجب بسیاری از کارشناسان خارجی را در پی داشت بطوریکه بسیاری از خبرگزاریها و روزنامه های فرامنطقه ای با تمرکز بر این تجهیزات و  ادوات، آنها را با دقت مورد بررسی قرا دادند.

برخی از این رسانه ها مانند کشورهای خود که روال دوستی منطقه ای را در پیش گرفته اند، توان دفاعی ایران را در خدمت منطقه دانسته و این قدرت را موجب افزایش رونق و افزایش جایگاه آن دانسته اند در همین حال برخی رونامه های دیگر نیز مانند سیاست های دوگانه کشورهای خود اقدام به ایران هراسی و جنجال رسانه ای کردند و در واقع نداشتن "توان دفاع بومی" را با هزینه های هنگفت خریدهای نظامی مقابسه کردند و به اذعان خود این رسانه ها، در کفه موازنه دفاعی، ایران را بعنوان یک قدرت منطقه ای تایید کردند.

قهرمانان دفاعی رزمایش

1.طوفان دهلاویه

موشکهای ضد زره طوفان به عنوان یک سلاح دقیق با برد بیش از 3 کیلومتر تا کنون در بخشهای مختلف نیروهای زمینی مورد استفاده قرار گرفته بود و در این رزمایش بصورت زمین پایه و  هواپایه (از روی بالگرد) شلیک شد. شاید از نگاه کارشناسان غربی تلفیق این موشک با توان رزمی قهرمانانی مانند شهید کشوری و شهید شیرودی که امروز جانشینانی بحق توانمند دارند، تبدیل به کابوسی برای هر نیروی زمینی مهاجمی باشد.

موشک ضدزره دهلاویه نیز آزمایش قابل قبولی از خود نشان داد و در کنار موشک طوفان، خط دفاعی قدرتمندی را در نبردهای متقارن و البته نبردهای پارتیزانی نوید میدهد.

2.انتحاری هوایی

توان تولید و بومی سازی پرنده های بدون سرنشین در ایران در سالهای اخیر مورد اذعان تمامی قدرتهای نظامی جهان است و کاربردهای مختلف آن از تصویر برداری، تسلیح، گشت هوایی و . . . تبدیل به ابزاری برای یگانهای نظامی کشور شده است. اما اعلام و آزمایش استفاده از پهپاد انتحاری علیه اهداف هوایی و زمینی برای نخستین بار در این رزمایش توجه بسیاری از رسانه های دنیا را بخود جلب کرد بطوریکه تا کنون گمانه زنی های زیادی در مورد ویژگی و قابلیتهای این پهپاد ارائه شده که به گفته فرماندهان نظامی، هم اکنون توان استفاده عملیاتی در برد بلند و با قابلیت پرواز طولانی مدت را نیز دارد.

3.شلمچه مدافع

در سالهای گذشته با تدبیر مقام معظم رهبری و تجمیع توان دفاع هوایی در قراگاه خاتم الانبیا(ص) پیشرفتهای غیر قابل تصوری در این بخش ایجاد شده که نمونه های آن رادارهای کیهانی، موشکهای دفاع هوایی و در راس همه آنها پروژه باور (جایگزین S300) به چشم می خورد اما استفاده کاربردی و موفقیت آمیز موشک شلمچه از سامانه های مرصاد، خط اتمام دفاع بومی هوایی در برد متوسط و کوتاه بود بطوریکه در سومین روز رزمایش نیز ۳ فروند موشک شلمچه توانست ۳ فروند هواپیمای بدون سرنشین با سطح مقطع راداری بسیار کم را پس از کشف و شناسایی کرده و مورد اصابت قرار دهد.

نکته مهم در این عملیات، بی اطلاعی سامانه های پدافندی از نوع، محل و ماهیت پهپادها بود که در واقع سخت ترین اهداف پرنده محسوب میشوند.

4.شمشیرهای پرنده

جنگنده های استراتژیک سوخو ۲۴ یک هواپیمای راهبردی با توانمندی‌های بسیار زیاد و خاص است که در گذشته ای نه چندان دور امکان استفاده از قابلیتهای آن وجود نداشت. شاید کمتر کارشناس نظامی میتوانست تصور کند که متخصصان ایرانی که با سامانه های غربی و آمریکایی مانند F4 و F5 و F14 کارکرده بودند، بتوانند این جنگنده های پرقدرت را که هنوز یکی از وزنه های دفاع هوایی محسوب میشوند، به نقطه قدرت بازگردانند.

اجرای عملیاتی مانند شلیک موشک هوشمند به اعداف متحرک دریایی و سوختگیری هوایی جنگنده ها قابلیتی را به نماش گذاشت که آغاز اجرای آن از رژه هوایی سال 1390 نیروهای مسلح آغاز شده بود.

5.مین یاب هوایی

خلیج فارس و تنگه هرمز بعنوان یکی از مهمترین نقاط جهان که در واقع گلوگاه انرژی جهان محسوب میشوند، همواره در خطر معارضان بیگانه و حضور کشورهای فرامنطقه ای است. طراحی، ساخت و آزمایش موفقیت آمیز سامانه "مین شکار" در رزمایش محمد رسول الله(ص) نویدی برای تمامی کاربران این تنگه است.

این سامانه که توسط یک فروند بالگرد RH کشیده می‌شود، می‌تواند با ایجاد امواج الکترو مغناطیس چاشنی مین‌های دریایی را فعال و آنها را منفجر کند اما در این رزمایش سامانه جدید صوتی نیز به این سامانه اضافه شد که با ایجاد صوت در زیر آب مین‌های دریایی با چاشنی‌های صوتی را منفجر می‌کند.

6. دست بلند نور و نصر

موشکهای کروز بعنوان یکی از وزنه های قدرتمند نظامی از گذشته در بخشهای مختلف ارتش ایران بومی شده اند اما موشک های کروز در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که قابلیت شلیک از روی انواع شناورهای موجود و البته ساحل را نیز دارند، ابزاری برای پاسخ به هرگونه  تعرض است البته با تبعات "بسیار زیاد".

موشک «نور» بعنوان موشک برد بلند، با بُرد بیش از ۱۲۰ کیلومتر و موشک «نصر» کوتاه برد  با تخریب زیاد و امکان شلیک از انواع شناور، بالگرد و سامانه های ساحلی یک لایه کامل از دفاع دریایی را ایجاد میکنند.

7.اژدر زیرسطحی

برای نخستین بار در سالروز نیروی دریایی بود که آزمایش اژدرهای ضد زیر سطحی انجام شد و استفاده کاربردی آن در زمانی بسیار کوتاه پس از آزمایش نوید دهنده توسعه این بخش از توان دفاعی نیروی دریایی است. این اژدر توسط بالگردSHشلیک شد، نمونه کاملا بومی از تسلیحاتی است که در کشورهای پیشرفته  استفاده میشود البته با فناوری کاملا بومی و منحصر به خود.

قهرمان رزمایش

شاید از نگاه بسیاری از رسانه ها، کارشناسان و کشورهای دیگر این تجهیزات که قطعا تمام داشته های دفاعی ایران نیست، قابل ستایش و تحسین باشد اما قهرمانان واقعی این رزمایش و رزمهایی از این دست و حتی واقعی، مردانی از جنس شجاعت هستند که امکان طراحی، تولید و استفاده از آنرا در راه اعتلای نام ایران و اعتزاز و سربلندی نام وطن فراهم میکنند.

دلیرمردانی از تبار شجاعان این آب و خاک که با اقتدا به مولا و مقتدایشان، عزت و آزادگی را به خفت و ذلت حتی به قیمت جان ترجیح داده و مردانه در برابر مدعیان و متجاوزان ایستاده اند.

سینه ستبر مدافعان این اب و خاک، سرشار از مهری الهی است که با پشتوانه مردمی مهربان و دلیر پرور در برابر هرگونه تجاوز و زیاده خواهی قد علم کرده و شهادت را عزت جاودانه خود میدانند.

قهرمانان واقعی کشور ما این مردان هستند و نه تجهیزاتی که با پول قابل خرید فروش باشند. مدافعان کشور ما با پول خریداری نشده اند که با پول فروخته شوند و نیتی جز شهادت در سر ندارند، این رمز قدرت کشوری است که خود را مهد آزادگی و سربلندی در جهان میداند.