براي افزايش شانس تشخيص سرطان پستان در مرحله اوليه كه احتمال درمان موفق را بيشتر مي‌كند، مهم است كه غربالگري شويد. تشخيص زودرس سرطان پستان يعني زماني كه كوچك بوده و هنوز منتشر نشده است، كليد بقاست. براي غربالگري از اين روش‌ها استفاده مي‌شود:

معاينه باليني پستان: اگر در سنين 20 تا 40 سال هستيد، حداقل هر 3 سال يك‌بار براي معاينه پستان به پزشك خود مراجعه كنيد. اگر بيش از  40 سال داريد، اين معاينه را هر سال انجام دهيد. طي معاينه باليني، پزشك پستان شما را از نظر وجود توده يا نقاط سفت معاينه مي‌كند.

خودآزمايي پستان: شما با انجام خودآزمايي پستان در فواصل معايناتي كه توسط پزشك انجام مي‌شود، مي‌توانيد احتمال كشف تغييرات پستان را افزايش دهيد. بايد در طول مدت زندگي خود هر ماه اين معاينه را انجام دهيد.

ماموگرافي: ماموگرافي تصويري است از بافت پستان كه با كمك مقادير كمي از اشعه ايكس تهيه مي‌شود و مي‌تواند تومورها را حتي بيش از آن كه شما يا پزشك‌تان قادر به لمس آن باشيد، تشخيص دهد. ماموگرافي با تشخيص سرطان در مرحله‌اي كه بيشترين قابليت درمان كامل را دارد، زندگي افراد بسياري را نجات مي‌دهد، اما اين تست مصون از خطا نيست. گهگاه اين آزمايش نمي‌تواند يك تومور را تشخيص دهد و گاهي اوقات توده‌اي را نشان مي‌دهد كه واقعا وجود ندارد. بهترين روش يافتن توده‌‌ها، تركيب ماموگرافي با معاينات باليني منظم پستان توسط پزشك و خود فرد (خودآزمايي پستان) است.

براساس آخرين مقالات منتشرشده در webmed ماموگرافي همراه با معاينات باليني پستان هنوز رايج‌ترين روش بيماريابي و تشخيص زودهنگام سرطان پستان است. با وجود اين، ماموگرافي متداول حدود 15 درصد از سرطان‌ها را بويژه در زنان داراي بافت پستاني حجيم تشخيص نمي‌دهد و 3 مورد از هر چهار موردي كه در ماموگرافي به نظر مهم مي‌آيند، غيرسرطاني (خوش‌خيم) از كار در مي‌آيد. پيشرفت‌هاي اميدبخشي كه در شيوه‌هاي بيماريابي صورت گرفته را مي‌توان در چند گروه مجزا قرار داد.

تشخيص با كمك كامپيوتر (CAD): پس از مشاهده فيلم به دست آمده از ماموگرافي توسط متخصص راديولوژي، يك تكنولوژي پيشرفته رايانه‌اي كه در حقيقت يك ماموگرافي پيشرفته با كمك تشخيص رايانه‌اي است (CAD) اين فيلم را جهت يافتن نواحي مشكوك بدقت مشاهده كرده و براي بررسي دقيق‌تر، آنها را پررنگ‌تر و واضح‌تر مي‌كند. تحقيقات نشان داده است كه CAD نسبت به ماموگرافي متداول قادر به يافتن مناطق مشكوك بيشتري است، اما در نهايت ثابت مي‌شود بسياري از اين نواحي مشكوك طبيعي بوده‌اند.

ماموگرافي ديجيتال: در اين روش تصوير ماموگرافي به جاي ثبت روي فيلم، روي يك صفحه نمايش رايانه تشكيل مي‌شود. به اين ترتيب مي‌توان تضاد رنگي و تيرگي تصاوير را تنظيم كرد. به اين طريق توانايي متخصص راديولوژي در تشخيص تفاوت‌‌هاي جزئي بافت افزايش مي‌يابد. مزيت ديگر اين روش، امكان ذخيره و انتقال الكترونيكي تصاوير است. به اين ترتيب مي‌توان تصاوير ماموگرافي را از نواحي دوردست با سرعت و سهولت بيشتري براي فرد ماهري كه در منطقه ديگري ساكن است، ارسال كرد. ماموگرافي ديجيتال ممكن است تشخيص سرطان پستان را بهبود بخشد، اما مطالعات بايد موثر بودن اين شيوه را نسبت به ماموگرافي متداول ثابت كنند.

ام‌.آر.آي: ام.آر.آي (MRI) يا تصويربرداري با تشديد مغناطيسي مي‌تواند تومورهاي بسيار كوچكي را كه از طريق معاينه باليني قابل تشخيص نيستند يا روي ماموگرافي معمولي بسختي قابل رويت هستند، آشكار كند. بعلاوه اين روش به افتراق بين تومورهاي سرطاني (بدخيم) از انواع غيرسرطاني (خوش‌خيم) كمك مي‌كند. در اين روش، استفاده از يك صفحه مغناطيسي متصل‌شده به رايانه، تصاويري از بافت درون پستان گرفته مي‌شود. برخلاف ماموگرافي، اين روش ميكروكلسيفيكاسيون رسوبات ظريف كلسيم است كه مي‌تواند يكي از علائم اوليه سرطان پستان باشد.

شستشوي مجاري: شستشوي مجاري جديدترين شيوه تشخيص زودهنگام در زنان در معرض خطر سرطان پستان است. اين روش شامل تزريق محلول آب نمك از طريق نوك پستان به داخل مجراي پستان و سپس بيرون كشيدن محلول و بررسي آن از نظر وجود سلول‌هاي غيرطبيعي است.

آزمايش خون: براساس جديدترين تحقيقات انجام‌شده، امكان ابتلا به سرطان پستان را مي‌توان تنها با يك آزمايش خون ساده تشخيص داد. اين تحقيقات، رابطه قوي بين سرطان پستان و تغييرات مولكولي ژني به نام اي.‌تي.‌ام را نشان مي‌دهد كه در سلول‌هاي سفيد خون وجود دارند. اگر آزمايش‌ها نشان دهد شخصي در معرض خطر است، مي‌توان كارهايي كرد كه خطر ابتلا به سرطان پستان را كاهش دهد، مانند تغيير در شيوه زندگي، طرز غذا خوردن و حتي عمل‌هاي جراحي‌اي كه به جلوگيري از ابتلا به اين بيماري كمك مي‌كند.